Wijkverpleegkundigen moeten ruim baan krijgen om te bepalen welke zorg mensen nodig hebben. Dat vraagt om een denkomslag bij zorgverzekeraars en toezichthouders.
Dat schrijven hoogleraar Verplegingswetenschap Marieke Schuurmans en hoogleraar Ouderengeneeskunde Joris Slaets in een blog op Skipr.nl.
De huidige registratiesystemen en wijze van financiering maken het in de praktijk verrekte lastig om zorg op maat te leveren, schrijven Schuurmans en Slaets. Beide hoogleraren vinden dat een nieuw bekostigingsmodel alleen niet de oplossing is. ‘Het huidige systeem is niet gebaseerd op vertrouwen, maar op controle tot achter de komma. Meer vrijheidsgraden toestaan aan wijkverpleegkundigen vraagt van zorgverzekeraars, accountants en toezichthouders ook om een andere manier van sturen en controleren. Bij persoonsgerichte zorg gaat het over termen als leefplezier, diversiteit, creativiteit, om individuele vrijheid en verlangens. Begrippen die zich niet laten platslaan in protocollen. Het professionele oordeel van de wijkverpleegkundige is ook geen lineair, prettig voorspelbaar proces maar een continue afweging, rekening houdend met de individuele cliënt en zijn of haar mogelijkheden, beperkingen en sociale omgeving. Als je mensen keuzes geeft, kun je onmogelijk alle varianten in systemen vatten. Normenkaders en registratiesystemen moeten dan vooral dienend zijn.’
Meer vertellen, minder tellen
Schuurmans en Slaets erkennen dat registratie belangrijk blijft, maar zien liever kwaliteit in plaats van kwantiteit. ‘Een nieuw toetsingskader voor verpleging en verzorging kan naar onze mening worden gebaseerd op de vastgelegde ervaringen van professionals: vertellen in plaats van tellen. Er lopen interessante pilots waarin bijvoorbeeld verhalen worden vastgelegd in dagboek-apps. Deze verhalen zijn relevanter voor de praktijk dan groepsgemiddelden en kunnen, in grote aantallen, ook modellen opleveren met bewijskracht op groepsniveau. Het huidige registratiesysteem lijkt houvast te bieden maar creëert vooral schijnzekerheden, tegen een onevenredig hoge bureaucratische last.’
Lees de hele blog van Schuurmans en Slaets op Skipr.nl >>>
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account