1. Aan elkaar schrijven van woorden: ‘Volgens de nieuwe spelling, die in 1995 is ingegaan, moeten veel meer woorden aan elkaar geschreven worden. Het is belangrijk om hierop te letten, omdat dit soms de betekenis kan beïnvloeden. Als je bijvoorbeeld zegt: deze cliënt op korte termijn geheugen testen, is dit iets anders dan: deze cliënt op kortetermijngeheugen testen.’
2. d/t-fouten: ‘Hierin worden regelmatig fouten gemaakt. Dan schrijft iemand bijvoorbeeld: “Het gebeurd vaak” in plaats van “Het gebeurt vaak”. Tegenwoordige tijd wordt door elkaar gehaald met de voltooide tijd. Hier zijn ezelsbruggetjes voor: een voltooid deelwoord begint meestal met “ge” en staat altijd achteraan in de zin. In het begin van de zin staat een vorm van hebben, zijn of worden.’
Lees ook: Meeste laaggeletterden werken in de zorg
3. Nieuwe werkwoorden: ‘Er komen regelmatig nieuwe werkwoorden bij, zoals “coachen”, “updaten”, en “stressen”. De vervoegingen hiervan zijn wel eens lastig. De voltooide tijd van “coachen” is bijvoorbeeld “gecoacht”, en van “stressen” is dat “gestrest”, met één s.
4. Medische termen: ‘Dit is ook erg lastig. Ook omdat op elke afdeling weer andere termen belangrijk zijn. Veel mensen hebben de neiging om posttraumatische stressstoornis verkeerd te schrijven: met twee s’en, in plaats van drie. Je ondervangt dit heel slim door de afkorting te gebruiken: PTSS. Probeer verder zoveel mogelijk het Coëlho Zakwoordenboek van de Geneeskunde te gebruiken.’
5. Gebruik hoofdletters/kleine letters: ‘Sinds de nieuwe spelling is er ook heel wat veranderd op het gebied van hoofdlettergebruik. Het woord ‘mbo-niveau’ schrijf je tegenwoordig met allemaal kleine letters. Dat moet je net weten.’
Kijk voor taaltrainingen op: www.taalwijzer.nu
Goede tip: gebruik het Groene Boekje ofwel Woordenlijst Nederlandse Taal: Zie: http://woordenlijst.org/
Waar ik me meer druk om maak is de sms taal in dossiers. Niet of een woord correct geschreven is met d of t of met hoofdletters/kleine letters.
Waar ik me erg aan kan ergeren is ‘de pijn is draagbaar’. Je kunt pijn niet ‘dragen’ als in ‘optillen’, het is ‘draaglijk’. Kleine dingetjes, maar het klopt net niet. En inderdaad afkortingen; HV (hechtingen verwijderen) vind ik bijvoorbeeld zelf erg vergezocht, helemaal omdat het meestal agraves zijn. Andere dingen zijn vaak op de afdeling heel duidelijk, maar voor nieuwe mensen erg onduidelijk
Het is goed om je zelf bij te scholen in het Nederlands en rekenen.
Je moet zoveel onthouden het wordt vol in je hoofd .
Mij lijkt het toch wat overdreven om zorgkundigen en verpleegkundigen te gaan berispen op hun grammaticale kwaliteiten. Draait het niet, in de eerste plaats, om de te verlenen zorg? Daar is genoeg stof om over te discussiëren, zou ik denken.
Met de afkortingen ga ik echter volledig akkoord. Ze lijken me zelfs gevaarlijk wanneer verkeerd geïnterpreteerd.
Ik moet ook wel eens lachen om taalvouten. Ik zou zeggen: google eens ‘luchtwegverwijderaar’. Die komt nogal eens voor in officiële teksten.
Tuurlijk maakt iedereen weleens een taalfoutje, maar als verzorgende/verpleegkundige heb je nou eenmaal een bepaald niveau waarvan verwacht mag worden dat je de grammatica enigzins onder de knie hebt. Het is soms best wel ergerlijk om een rapportage te lezen die vol met fouten staan. Als je een overdracht moet schrijven getuigt het ook niet van professionaliteit als het stikt van de fouten. Maar er is niks mis mee om een collega vragen om even mee te lezen en je op de fouten te wijzen.
MG schrijven waar mg bedoelt is, m of M is een factor miljard groter ( of kleiner) en MG is een automerk …
Hardnekkig cc blijven gebruiken, in de jaren 70 afgeschaft en zelfs niet meer toegestaan. ml is de standaard
Eigenlijk vindt ik dit een redelijk lulverhaal. En dat vindt was met opzet;)
MVG
Harrie
Nou vraag ik me af of: ‘Mw. was incontinent van def.’ goed is. Defecatie is ontlasten dacht ik. Hoort het niet te zijn: ‘Mw. was incontinent van faeces?’ Of maakt dit geen verschil?