Een verpleegkundige carrière kent vele wegen. Maaike Sperber (27) begon met mbo-verpleegkunde en klom daarna binnen 4,5 jaar op naar transplantatiecoördinator in het UMC Utrecht. ‘Orgaandonatie en -transplantatie is zo bijzonder. Het geeft een goed gevoel dat je een bijdrage kunt leveren aan een nieuwe kans voor de ontvangende patiënt, en tegelijkertijd de nabestaanden hebt kunnen bijstaan.’
Welke route heb je doorlopen?
‘Na de mavo en de mbo-v kwam ik terecht op de afdeling cardiologie van het TweeSteden ziekenhuis in Tilburg. Vervolgens verhuisde ik naar Utrecht om in het UMC Utrecht de opleiding tot ic-verpleegkundige te volgen. Twee jaar werkte ik op de ic. Sinds 2009 ben ik transplantatiecoördinator (TC) en vanaf 2012 ben ik ook aangesteld als regionaal teamleider van de regio Utrecht. Ik ben redelijk snel doorgestroomd naar deze baan, ja. Daar heb ik geen spijt van. Ik heb ontzettend veel geleerd de afgelopen jaren en ontwikkel me nog steeds. Ik ben er trots op dat ik ben waar ik nu ben.’
Waarom maakte je de keuzes die je maakte?
‘Tijdens de mbo-v merkte ik al dat ik meer de technische kant van het vak op wilde. Daarom koos ik voor de intensive care. Tijdens deze opleiding kregen we les van een transplantatiecoördinator. Ik was meteen enthousiast. Dit beroep heeft veel interessante kanten, zoals de begeleiding van nabestaanden, scholing geven aan professionals en leken,maar ook het werken op de OK (organen perfunderen met de juiste vloeistof), en organen ophalen in binnen- en buitenland. Ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen aan de transplantatiegeneeskunde.‘
Heb je wel eens spijt gehad van een carrièrekeuze?
‘Nog nooit! In deze baan moest ik wel even wennen aan de afwezigheid van directe collega’s Ik zit nu samen met mijn collega-TC op kantoor, de andere coördinatoren zitten in de diverse academische ziekenhuizen. We zijn in Nederland met ongeveer 26 transplantatiecoördinatoren werkzaam, zij zitten verspreid door heel Nederland. Ik heb gelukkig veel contact met de andere TC’s. We werken in West-Nederland samen met het AMC, Erasmus MC en het LUMC. Deze collega’s spreek ik vaak en we zien elkaar ook regelmatig. Ik heb mensen om me heen nodig met wie ik kan overleggen, en die hetzelfde als ik meemaken. Ze begrijpen precies wat ik bedoel.’
Wat heeft het je opgeleverd?
‘Mijn zoektocht heeft me een prachtige, uitdagende en bijzondere baan opgeleverd. Ik heb veel mogelijkheden om me te ontwikkelen en vind het mooi dat ik deel uit mag maken van het proces rondom orgaandonatie-orgaantransplantatie. Ik ben vooral betrokken bij het doneren van de organen. Tijdens de procedure stel ik alles in het werk om het zo goed mogelijk voor de donor en zijn/haar nabestaanden te regelen. De donor is zich hier natuurlijk niet meer bewust van maar ik vind het belangrijk dat alles met respect gebeurt. Het werken met nabestaanden is bijzonder om te doen. Ze laten je toe in een van de moeilijkste momenten van hun leven. Het geeft een goed gevoel dat je na een dag of nacht werken een bijdrage hebt kunnen leveren aan een nieuwe kans voor de ontvangers en dat je de nabestaanden, zo goed als mogelijk, hebt kunnen begeleiden.’
Heb je dingen moeten opgeven?
‘Er zijn wel een aantal concessies die ik moet doen. We hebben te kampen met een tekort aan TC’s waardoor iedereen veel diensten moet doen en lange dagen maakt. Ons team is klein en dat maakt dat je kwetsbaar bent voor ziekte en dergelijke. Daardoor moet ik soms dingen in mijn sociale leven afzeggen, dat is jammer. Ik probeer daar wel een balans in te vinden. Door leuke dingen te doen krijg ik juist positieve energie, ook al heb ik de dag daarvoor 24 uur gewerkt.’
Wat zijn je toekomstplannen?
‘Sinds mei 2012 ben ik regionaal teamleider. Dit doe ik naast het werk als TC. Ook zijn we bezig met het herstructureren van de regio dus daar zal ik me de komende tijd vooral mee bezighouden. Van mijn werkgever mag ik over een tijdje een managementopleiding volgen. Daar heb ik erg veel zin in.’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account