Mag je een hekel hebben aan een patiënt? Mag je je ergeren? Opwinden? Mag je inwendig zuchten, als zo’n patiënt iets zegt? Of valt dat op.
Zien patiënten die op je rug staren je opgeheven schouders bij dat zuchten? Het kippenvel in je nek? Of hebben de andere patiënten wel door dat je je niet zomaar irriteert? Dat het hier daadwerkelijk een irritant persoon betreft. Omdat hij al hun momenten steelt. Alle aandacht naar zich toe zuigt. Zo iemand die zijn vragen naar je gilt, als je ook maar in de buurt van de kamer komt. En het liefst zonder asjeblieft of dankjewel. Zo iemand die kletst en klaagt over de collega vóór je. Die antwoord geeft, als je een ander vraagt hoe het gaat.
Ik voel het. Leg het voor aan een collega. Wat moet ik? Ik heb een man. Een patiënt. Hij praat in commando’s. Met één woord wijst hij mij wat ik moet. Ook als ik bij een andere patiënt ben. Ook als ik bij een andere patiënt ben en het commando tracht te negeren. ‘Pissen,’ slist de man. En dan nog eens. Als ik doe of mijn neus bloedt, hoor ik hem dreigen dat hij het hele bed vol zal plassen. Wat moet ik?
De collega zegt dat het normaal is je te ergeren soms. Menselijk, noemt ze het. Maar ik leg het verder uit. Het is niet slechts de commando’s. Of het was mijn zesde zintuig dat de dreigende commando’s oppikte vóór de man mij ooit iets opdroeg. Of het was een vooroordeel. Ik vond deze man in ieder geval al niet leuk toen ik het gordijn op de spoedeisende hulp aan de kant schoof. Zonder deze man te kennen, wist ik in een tel: ‘O nee hè?!’ En waarom nou? Geen idee. Was het zijn baard? Was het zijn navelsteen? Was het een blik in zijn ogen? Ik weet het niet.
Sekt gezien was het slechts een kleine, magere man met een grote kwaal. Had hij ieder recht om steen en been te klagen. Om een beroep te doen op mijn hulpverlenend vermogen. Drie dagen heb ik mijn best gedaan. Commando’s negerend. Vriendelijk lachend. Feedback gevend. Ik heb de man uitgelegd dat ik ook klaar moest staan voor andere patiënten. Heb hem vriendelijk, doch duidelijk uitgelegd dat ik meer levens had te redden. De man knikte begrijpend en plaste toen over mijn vingers…
Erger jij je wel eens aan een patiënt?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account