Mijn klasgenoten en ik (wij doen de vervolgenopleiding tot kinderverpleegkundige) mogen iedere drie weken twee dagen naar school. Vaak zijn dat lange dagen en de hele dag stil zitten is sowieso niets voor mij.
Dagen vol luisteren en opletten, dat ben ik niet meer gewend. Vandaag hadden we een college over erfelijke aandoeningen, immuniteit en infecties. En we hadden een speciale gastdocent: één van de leukste dokters die onze afdeling telt kwam zomaar voor ‘mijn’ klas lesgeven! Ik kende zijn enthousiasme al van de visites waarbij hij ook veel dingen uitlegt. Bij hem is geen vraag te veel of te dom. En dat enthousiasme kon onze klas wel gebruiken na een hele dag luisteren en opletten.
De celdeling, de chromosomen en het DNA zijn zomaar wat termen die vandaag uitvoerig behandeld zijn. Kennis, die je als verpleegkundige nodig hebt, om ouders beter te woord te kunnen staan en uit te leggen waarom er wat wordt onderzocht. Ineens gaan dingen waar je ooit eens van gehoord hebt op zijn plek vallen.
Naast colleges krijgen we op school ook nog gespreksvaardigheden. Voor bijna elke leerling staan er wel persoonlijke aandachtspunten in het stagewerkplan zoals assertiviteit, op gevoel reflecteren en doorvragen. Zo ook voor mij. In de lessen gespreksvaardigheden krijg je naast de theorie ook de ruimte om te oefenen en andermans verhaal te horen. Echt heel leuk om al die verhalen van anderen te horen. Probleemgevallen worden voorgelegd en hier wordt over nagedacht.
Zo ook de lessen probleemgestuurd onderwijs. Hierin bespreek je met elkaar de informatie die je hebt opgezocht en waar de problemen liggen.
Op het werk hebben we wel zoiets als patiëntenbesprekingen of klinische lessen, maar vaak is er te weinig tijd voor en is het slechts even zitten in een drukke middag.
Wat dat betreft mag er wel wat meer aandacht voor komen. Zodat we straks niet van de inspectie te horen krijgen, dat we dát ook niet kunnen….
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account