EBP, Evidence Based Practice . De fundering van onze professie. Alle zorg moet bewezen productiever en efficiënter, zodat management, kamerleden en kritische patiënten ons niet zomaar omver kunnen werpen.
Maar er is een nieuwe beweging gaande. Een strijd tussen denkers en dromers. De denkers denken met EBP het wiel te hebben uitgevonden. Wat kan er mis zijn met goed doordacht handelen? De dromers dromen over vrijheid van medisch handelen. Hoe kan een patiënt voldoen aan criteria van ‘dé patiënt’? Er is er immers geen één gemiddeld of precies volgens protocol.
Op mijn afdeling: Een man van tweeënzestig met COPD. Voor de derde keer dit jaar een exacerbatie en hij is er slecht aan toe. De dokter geeft prednison en ipramol, zuurstof en antibiotica. De man knapt niet op. ‘Ik had zo’n pompje vroeger,’ oppert hij. Theofylline. Vóór de EBP was theofylline lange tijd vaste prik. Onderzoek kon echter geen werkzame bestanddelen ontdekken. De man krijgt het om die reden het twee dagen niet, en holt achteruit. De derde dag start een doorgewinterde dokter het middel toch. Direct nadat ik op start druk, voelt de man zich beter…
EBP werkt, zolang patiënten zich gedragen als de modelzieken uit de tests. Maar wat nu als de patiënt eens meer is dan een lichaam met labwaarden? Is EBP dan nog wel zo geschikt?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account