Beste CAO-VVT onderhandelaars,
Ik werk in de thuiszorg. Een contract van 18-24 uur per week. Ik lever specialistische zorg aan cliënten die anders in het ziekenhuis moeten blijven. Vaak gaat het om kortdurende, zeer intensieve zorg. Soms komen er drie, vier nieuwe cliënten bij op een dag. Mensen die kiezen voor hun laatste dagen of weken in de eigen vertrouwde omgeving. Samen met familie, huisdieren, buren en vrienden. Onze zorg is niet goedkoop, maar als de zorg in het ziekenhuis zou moeten worden gegeven, dan ben je vele malen meer geld kwijt.
Ik ben ook de zoon van een bewoonster van een verpleeghuis. Mijn moeder verblijft al weer enkele jaren op een PG-afdeling. Zij wordt elke dag keurig verzorgd door toegewijde zusters en broeders, die oog hebben voor de noden van de bewoners. Die geen twee tot drie uur nodig hebben om een bewoner te verschonen. Die liever bewoners douchen omdat dit minder tijd kost dan iemand met dezelfde kwaliteit aan de wastafel wassen.
Ik ben actief lid van een categorale vakbond. Al meer dan twintig jaar merk ik dat er met kwaliteit en kennis van zaken door hen wordt gesproken over de arbeidsvoorwaarden van verpleegkundigen en verzorgenden. Daar zijn de vakbonden voor; om in gezamenlijk overleg met allen die aan tafel zitten bij de CAO-onderhandelingen te praten over de arbeidsvoorwaarden. Loonsverhoging (of de 0-lijn), betere opleidingen, grotere instroom van jonge werkers in de zorg, leeftijdsfasebewust personeelsbeleid.
Ik ben zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit van de door mij geleverde zorg , niet de vakbonden. En dat zal elke zich respecterende werker in de zorg het met mij eens zijn.
Ik voel mezelf sterk genoeg om op te komen voor de belangen van de aan mijn zorg toevertrouwde mensen. Sterker nog, ik ben dat vanuit mijn beroepsprofiel zelfs verplicht!
Ik laat mij horen, ook bij mijn leidinggevende, als er geen kwaliteit van zorg kan worden geleverd. Ik sta voor die kwaliteit, en durf ook ‘nee’ te zeggen als er voor een zorgaanvraag niet kan worden voldaan aan die kwaliteitsnormen. Ook al wordt mij dat niet in dank afgenomen.
Ruim 400.000 werkers in de verpleeg- en verzorgingshuizen en in de thuiszorg hebben recht op goede arbeidsvoorwaarden, maar ook op werkgevers die hen in staat stellen om die kwaliteit, waar de laatste dagen zoveel over wordt gesproken, op peil te houden.
Ik verwacht, nee, ik EIS dat de deelnemers aan de CAO-onderhandelingen zinvol met elkaar praten vandaag, dat ze allemaal doordrongen zijn van de toegevoegde waarde van een snel en goed CAO-akkoord. Want die ruim 800.000 zorgafhankelijken in de VVT hebben net zoveel recht op een respectvolle benadering als de verpleegkundigen en verzorgenden!
Wijsheid, sterkte, en ik hoor vanavond wel dat jullie er uit zijn. Toch?!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account