Laatst ging ik uit eten met een oud-collega. Ze was een jaar leerling bij mij op de opname ouderen, kon daarna helaas niet blijven, en werkt nu bij een andere ggz-instelling op een opname-afdeling voor volwassenen.
Klunzend met onze sushistokjes praten we over het werk. Wat haar het meeste is opgevallen, is het grote verschil in de somatische kennis en kunde van de verpleegkundigen bij mij op de afdeling opname ouderen, en bij haar op de afdeling opname volwassenen. Somatiek komt bij haar in veel mindere mate voor, en zo dus ook de voorbehouden handelingen.
Toen een man een katheter nodig had, moest ze met hem mee naar het algemeen ziekenhuis om het daar te laten doen. ‘Terwijl ik het zelf kan!’, zei ze. Toen ze bij mij leerling was, deed ze meerdere malen een blaaskatheterisatie. Maar op haar huidige werkplek worden de voorbehouden handelingen standaard uitgevoerd in het algemeen ziekenhuis. De meesten van haar collega’s kunnen het ook echt niet. Ze zijn het verleerd, omdat het veel te weinig voorkomt en dus is het niet bij te houden. Mijn oud-collega vindt het jammer, de combinatie somatiek en psychiatrie vond ze juist erg leuk en leerzaam.
Maar ook in mijn instelling is het best moeilijk om als verpleegkundige bekwaam te blijven. Niet al mijn collega’s voelen zich bekwaam om te katheteriseren of een sonde in te brengen. De handelingen komen wel voor, maar niet zo vaak als op een ziekenhuisafdeling. Op andere afdelingen, zoals de opname volwassenen nog minder.
Om die reden is bij ons het MVT (Mobiel Verpleegkundig Team) in het leven geroepen. Het bestaat uit verpleegkundigen die zich regelmatig laten trainen in voorbehouden handelingen, het inspecteren van wonden en een behandeling hiervoor opstarten, ECG’s maken, enzovoort. Ze draaien allemaal één keer in de week MVT-dienst en gaan dan de hele instelling over om wonden te verzorgen, benen te zwachtelen en allerlei andere handelingen te verrichten. Bij mij op de afdeling komen ze niet vaak. We doen bijna alles zelf. Soms, als wij niet zeker zijn over wondbehandeling, bellen we om deze te laten checken en er beleid over af te spreken. Erg handig.
Zelf heb ik pas nog een training gehad, om alles even bij te spijkeren. Over katheteriseren, want dat komt vaak genoeg voor om het te willen bijhouden. Een paar keer per maand toch zeker… Im-spuiten idem dito. Sondes inbrengen daarentegen een stuk minder. Maar wat als het dan een keer voorkomt? Als ik twijfel doe ik het sowieso niet. Dan bel ik het MVT team, en doe ik het samen met een van hen. En dan voel ik me weer bekwaam.
Het was een gezellig etentje trouwens, en de sushi smaakte goed!
Agnes van Kalmthout werkt als verpleegkundige op een opname-afdeling voor ouderen in de psychiatrie.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account