Hij is een verrekt goede hulpverlener. Een fysiotherapeut. Erik. Ja, hij is een man. En van die ‘nood’ heeft hij een deugd gemaakt. Hij redt zich prima in de zorgwereld vol vrouwen en charmeert er op los.
Nee, Erik is geen engerd. In tegendeel. Menig collega en / of patiënt verheugt zich op een samenzijn. Want Erik is oprecht geïnteresseerd. Erik onthoudt namen en data en details van een gesprek van weken terug. Daarom komen cliënten graag terug bij Erik. Omdat hij echt is en lief. En echt lief.
Helaas voor Erik ziet hij er ook nog leuk uit. En ik zeg helaas, want dat maakt dat hij soms in de problemen komt. Hij is niet alleen oprecht en charmant, hij is ook een knappe man. En die combinatie verwart heel af en toe een cliënt.
Ik ben Sandra, vrouw, niet meteen een fotomodel. Ook ik ‘bewerk’ patiënten met mijn liefde en aandacht. Het heeft mij nog nooit in problemen of patiënten in verwarring gebracht. Ook ik ben hulpverlener, verpleegkundige in dit geval. Als verpleegkundige ontvang ik af en toe dingetjes van mijn hulpgebruikers. Een rolletje dankjewel, zeg maar, in de vorm van Mentos of een chocoladereep. Ik zie er niks verkeerds in om het aan te nemen. Sterker nog, ik merk dat ik mensen beledig en belemmer in hun uiten van emoties, als ik snoep weiger.
Erik krijgt een zakje M&M’s. En daarna nog één. Hij neemt het aan uit beleefdheid. Vindt ze niet eens lekker. Deelt ze uit onder collega’s. Maar de M&M-gever begrijpt hem des ondanks verkeerd. Ineens hangt er een plastic zak met allerlei lekkernijen aan de trekhaak van zijn auto. Met sinterklaas tikt de M&M-gever op zijn woonkamerraam. In de tuin staat een zak vol cadeau’s. Dat is wel een heel groot en dreigend dankjewel.
Erik vraagt aan mij wat hij verkeerd heeft gedaan. Zijn vrouw is er niet blij mee. Zij vreest dat Erik zijn cliënten teveel aanmoedigt met snoep aannemen en knipogen. Tja, ik zie Erik niet in zijn werk. Dus ik weet niet hoever zijn service strekt. Maar ik geloof hem, als hij mij met een innemende glimlach vertelt dat hij niet weet wat hij verkeerd doet. Hij flirt niet, deelt geen telefoonnummers uit. Hij heeft nooit vertelt waar hij woont. Hij pakte alleen, na een half uur therapie, een zakje M&M’s aan.
Erik is een man. Een aantrekkelijke man, die heeft geleerd hoe hij met zijn kwaliteiten zijn cliënten over hun lichaamsgrenzen heen kan laten gaan. Niet op een verkeerde manier, maar wel zo dat zij langer doorzetten en dus eerder weer lopen en klachtenvrij zijn. Kan hij er iets aan doen, dat die opgeknapte cliënten, zonder klachten, blijven komen? Omdat ze hem zo leuk vinden.
Moeten aantrekkelijke hulpverleners minder vriendelijk zijn? Of minder aannemen? Of moeten gewoon alle zorgverleners overal voortaan streng kijkend hun programma afdraaien, zonder extra’s te geven of te ontvangen?
Hoe moet Erik hier mee omgaan?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account