Conny ziet haar cliënten vaker dan haar familie. Het hakt er dan ook zeker in als iemand overlijdt.
Wanneer er een cliënt bij ons is overleden en er bestaat een mogelijkheid, gaan twee collega’s naar de begrafenis of crematie toe. Het wordt zowel door de nabestaanden als door ons zorgverleners als zeer waardevol ervaren. Zeker wanneer een bewoner een persoon is geweest welke een lange tijd bij ons heeft gewoond.
Eigen familie
Ik grap wel eens tegen de cliënten dat ik hen vaker zie dan mijn eigen familie. Dit zorgt ervoor dat je meestal een band met elkaar krijgt. Uiteraard is dit geen familiaire band. Toch kun je soms gevoelsmatig dichter bij iemand staan dan je denkt. Je kunt de persoon missen, of er vaak aan terugdenken. Heel logisch als je veel op de afdeling bent en van je werk houdt. Zo’n begrafenis of crematie is dan een mooie gelegenheid om het af te sluiten. Het maakt het plaatje compleet en het geeft vaak een goed gevoel om getuige te zijn van een laatste ceremonie.
Herdenking
Er is bij ons een nieuwe werkgroep opgericht. Deze zal zich bezig gaan houden met herdenkingsbijeenkomsten van de overledenen van binnen onze instelling. Heel mooi dat er hierdoor aandacht komt voor degene die hier behoefte aan heeft. Volgens mij is het noodzakelijk om even stil te staan hoe en wat een overleden persoon voor je betekend heeft. Wij zorgverleners gaan altijd maar door, toch is het zeer belangrijk om er met elkaar over te praten. Zowel voor collega’s als de nabestaanden. Doodgaan is een wezenlijk onderdeel van het leven. Juist door iemand te herdenken blijft de overledene voortleven in de gedachte van die ander.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account