Verzorgenden en verpleegkundigen mogen best wat meer lachen met cliënten met dementie. ‘Het verbetert de zorgrelatie en cliënten bewegen makkelijker mee.’
Dit zegt Marcellino Bogers, auteur van het boek ‘Humor als verpleegkundige interventie’. Volgens Bogers lijkt er in de dementiezorg nog een taboe op humor in de zorg te liggen. ‘Verzorgenden en verpleegkundigen twijfelen: omdat lachen met een dementerende voelt alsof je iemand belachelijk maakt om zijn zwakte. Veel zorgmedewerkers vinden het niet professioneel, terwijl het júist van professionaliteit getuigt als je kunt lachen met je cliënt.’
Kom naar de Nursing Experience!
Tijdens de Nursing Experience op 3 en 4 december in Ede geeft Marcellino Bogers een workshop over humor als verpleegkundige interventie. Meer info en aanmelden.
Grens
Volgens Bogers vinden verzorgenden en verpleegkundigen het vooral lastig om te weten waar de grens ligt. Want welke grappen kunnen nu wel of niet? Bogers: ‘Ik vind dat een lach altijd kan, zolang het gaat om ‘lachen met’ en niet ‘lachen om’. Als het goed is heb je als zorgmedewerker genoeg bagage dat zorgt voor een juist fingerspitzengefühl. Bij cliënten met dementie maak je zoveel vreemde dingen mee die op je lachspieren werken, als je daar samen met je cliënt smakelijk om kunt lachen, is dat goud. Een dementerende verliest zijn grip op de realiteit, en kan het gevoel hebben overal buiten te staan. Wanneer je samen lacht, level je: je hebt allebei lol om hetzelfde. Daardoor is het heel goed voor je relatie met de cliënt.’
Onder de cliënt liggen
Uit de periode dat hij als verpleegkundige in de dementiezorg werkte, kan Bogers genoeg voorbeelden aanhalen: ‘Ik moest een dementerende vrouw met overgewicht uit bed halen. Eigenlijk had ik dat met zijn tweeën moeten doen, en die vrouw gleed weg. Het enige wat ik kon doen, was onder haar gaan liggen om de val te breken. Vervolgens kon ik niet bij de bel, en moest ik letterlijk om hulp roepen. Die vrouw moest zo hard lachen, dat ze het in haar broek deed en op me plaste. Later verscheen er steeds een glimlach op haar lippen als ik binnenkwam.’
Boekje over humor
Bestel hier het boek van Marcellino Bogers: Humor als verpleegkundige interventie
Maar humor zorgt er ook voor dat cliënten meer meewerken: ‘Dat begint al wanneer je een cliënt met een glimlach tegemoet treedt. Plagen wil ook wel eens helpen: toen een cliënt haar bed niet uit wilde, zei ik: “Okay, dan kom ik er gezellig bij”. Zodra ik naast haar lag, stapte ze meteen uit bed. En een lol dat ze had.’
Simpele grapjes
Wanneer je als verzorgende of verpleegkundige meer humor wilt toepassen in de zorg, is het niet de bedoeling dat je opeens aan de lopende band moppen tapt. ‘Ervoor openstaan en weten dat lachen mág, helpt al veel’, stelt Bogers, ‘als je een grapje maakt, houd het dan simpel, zodat je cliënt het wel kan volgen. En maak het visueel, dat werkt ook heel erg.’
Ongepast om te lachen
Als een situatie met een dementerende op je lachspieren werkt, maar het ongepast is om te bulderen van de lach, redt dan eerst de dementerende met respect uit die situatie ga dan even naar een andere kamer. ‘Toen een notaris met zijn onderbroek op zijn hoofd door de gangen liep, moest ik daar heel hard om lachen, maar wel achter gesloten deuren’, zegt Bogers resoluut. Ook het lachen om dit soort situaties heeft volgens hem nut: ‘Een lach brengt verlichting. Werken met dementerenden kan enorm zwaar zijn. Wanneer je lacht komen er geluksstofjes in je hersenen vrij, zoals serotonine en endorfine. Na een lachbui kun je weer met hernieuwde energie aan de slag.’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account