Soms moet je dingen doen of zien, die je helemaal niet wilt. Dat is in mijn werk zo, maar ook in het dagelijkse leven. Zo word ik ongewenst geconfronteerd met een gevaarlijke gek.
Anders Breivik, de Noorse schieter, wordt aan mij opgedrongen. Ik wil die man en zijn hoofd en daden niet zien of horen, maar tv wil er kennelijk niet over ophouden. Voor ik het weet, zit ik toch te luisteren naar verhalen van en over mensen die hem persoonlijk hebben ontmoet.
Een overlevende vertelt hoe hij op het eiland een telefoon vond. Van iemand die niet meer leefde. Het ding rinkelde. In het scherm van de telefoon glimlachte een dame. Onder haar foto stond ‘mama’.
Een moeder belt, op zoek naar haar zoon of dochter. De jongen met de rinkelende telefoon in zijn handen, weet dat zij haar glimlach zal verliezen, zodra hij opneemt. Dus laat hij de telefoon rinkelen in zijn jaszak. Hij wil het hart van deze onbekende mevrouw, met vriendelijk gezicht, niet breken.
Geenszins wil ik mijn leven met dat van deze jongen vergelijken. Gelukkig heb ik nog nooit in grote getale vrienden verloren door een schietgrage en discriminerende debiel. Maar het verhaal over de rinkelende telefoon roept wel herinneringen op.
In mijn werk, heb ik namelijk al meerdere malen iemands glimlach weggenomen. Omdat patiënten soms heel plotseling, veel te snel overlijden. Dan kan ik het alleen nog maar vaststellen en doorbellen. Iemand bellen en zeggen: ‘kom gauw, want de toestand van uw vader verslechtert snel’ is heftig. Maar het is altijd nog gemakkelijker dan bellen om te vertellen dat het allemaal al voorbij is.
Als ik bel, weet ik soms alleen een voorletter, achternaam en een relatie van degene die ik wreed verstoor met mijn slecht nieuws. Bel ik een onverschillige zoon of één die gilt van ellende. Soms hoop ik op een slechte band, op weinig emotie. Omdat ik ook liever geen harten breek.
De telefoon gaat over; soms middenin iemands nacht. En ik ben degene die het geluid produceert in een huis of slaapkamer. Het geluid dat het begin was van toen alles anders werd.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account