Het wijkteam van Annemiek is gekrompen. Daardoor zetten de collega’s iedere dag een tandje bij, ook op hun vrije dag. Alsof iemand op vakantie is maar niet meer terugkomt.
Vakantietijd. Je bent je vrij, luiert of bent actief ergens in de sneeuw, een zonnig land of gewoon lekker thuis.
Of je bent aan het werk. De collega’s die werken zetten een tandje bij, maken langere dagen, gebruiken een vrije dag om nog wat af te maken. Een zorgplan, telefoontjes om iets te regelen, overleg met de een of ander. Van alles behalve directe cliëntenzorg, want dát doe je niet op een vrije dag. Alleen in nood, natuurlijk spring je dan bij en help je de cliënt (of collega) uit de brand.
De vakantietijd is heerlijk. Zelfs voor de collega’s die werken. Want we weten: ‘Even de schouders eronder en dan is alles straks weer gewoon’. Dan is de vakantietijd voorbij, het team op volle sterkte en kunnen we gewoon weer aan het werk. Dan kijken we terug op een hectische periode met een voldaan en ook trots gevoel: we hebben het weer gered met elkaar!
Maar…
Laatst realiseerde ik me dat ‘de vakantieperiode’ nu eigenlijk al heel lang duurt. We zetten voortdurend meer dan een tandje bij, maken langere dagen, gebruiken een vrije dag om nog wat af te maken. Een zorgplan, telefoontjes om iets te regelen, overleg met de een of ander. Van alles, zelfs directe cliëntenzorg, want we kunnen ze toch niet in de steek laten, onze cliënten én collega’s!
Ons team is gekrompen de laatste jaren. Van zes vaste krachten naar vier. En van drie vaste invallers naar twee. Het aantal cliënten krimpt niet in hetzelfde tempo. Al zorgen we steeds effectiever, stimuleren en bereiken meer zelfredzaamheid, de hoeveelheid zorg stijgt. De afgelopen weken rond de feestdagen hebben we meer dan tien zorgvragen moeten weigeren. Geen ruimte. Net zoals collega-organisaties.
Wijkverpleging, mooier werk is er niet. Uitdagend, afwisselend, sociaal. De wijk in. Bij zoveel verschillende mensen thuis komen. Zoveel verschillende situaties, ziekten, hulpvragen.
Creatief zijn, samen oplossingen bedenken. Naast soms teleurstelling en of frustratie ook zeker veel voldoening. We doen er toe!
Ons team houdt vol, misschien tegen beter weten in. We houden van ons werk. Het is zó de moeite waard! Dat is waar we nieuwe collega’s mee willen werven. En we zeggen er eerlijk bij: in ons team is het nu altijd ‘vakantie’!
Annemieks vorige blog ging over een patiënt die dood wilde, maar aanliep tegen allerlei obstakels.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account