De euthanasiewet is er ter bescherming van de arts, niet om het recht op euthanasie van de patiënt vast te leggen. Dat is geen prettige boodschap voor de patiënt en diens familie, maar je kunt niet duidelijk genoeg zijn, vindt Annemiek.
Mevrouw Nagtegaal (76 jaar) is opgenomen in het hospice. Zij komt uit een andere gemeente en heeft een euthanasiewens die ze met de eigen huisarts heeft besproken. Nu krijgt de vrouw een huisarts uit onze gemeente. Haar eigen huisarts wil/kan de zorg niet voortzetten buiten zijn eigen praktijk. Mevrouw maakt meteen bij de nieuwe huisarts de gemaakte euthanasie-afspraken duidelijk. De huisarts hoort haar en zegt toe haar wens in overweging te nemen.
Dit is een tegenvaller voor mevrouw en haar familie. Zij dachten dat alles geregeld was en een datum gepland kon worden. Moet alles nu weer opnieuw? In de volgende twee weken handelt de nieuwe huisarts zorgvuldig: relatie opbouwen, wens beoordelen, wettelijke criteria volgen. Ze blijft uitleggen hoe het moet gaan en wij ondersteunen haar daarin. Ondertussen is er een duidelijke toename van pijn en ongemak. Mevrouw Nagtegaal krijgt een pomp met morfine en wordt daardoor comfortabeler.
De huisarts stemt toe in de euthanasie en vraagt het de SCEN-arts. Die geeft groen licht en een datum wordt gepland. De toestand van mevrouw blijft verslechteren. Ze heeft een wisselend bewustzijn en meer pijn. Ze weigert extra morfine omdat ze denkt helder te moeten blijven voor de doktersvisite. Ondanks dat zakt ze langzaam weg. Euthanasie is gepland over twee dagen.
Door de verlaging in bewustzijn wordt communicatie moeilijker, en uiteindelijk onmogelijk. Er ontstaat paniek bij de familie: lijden moet voorkomen worden. De euthanasie moet eerder. De dokter blijft uitleggen: ‘Ik moet toestemming van uw moeder hebben op het moment suprême.’ Knipperen met de ogen is niet genoeg. De familie is in rep en roer. Zij willen nú de euthanasie. De dokter legt uit dat dat niet kan, dat het gezien de huidige omstandigheden waarschijnlijk helemaal niet kan.
‘s Nachts overlijdt mevrouw. Ze heeft 16 dagen in het hospice gelegen. Deze dagen werden gekenmerkt door strijd. Strijd om euthanasie: ‘de goede dood’. De euthanasiewet beschrijft niet het recht van de patiënt op euthanasie. De wet is er om de arts te beschermen, die de vraag om euthanasie krijgt.
Juist voor verpleegkundigen en verzorgenden is het zo belangrijk om de regels te kennen en goede voorlichting te geven aan cliënten en hun naasten. Meer dan we nu doen, en eerder dan we nu doen. In de emotionele en zware tijd rond een sterfbed is dat niet makkelijk. Voor niemand. Maar verkeerde of valse verwachtingen zijn in deze periode nog veel verdrietiger.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account