Hoewel wijkverpleegkundige Annemiek druk is met haar werk, gunt ze het zichzelf om naar een symposium te gaan. Als beloning voor het harde werken, om bij te leren, te kletsen met collega’s, en ja, ook voor die lekkere lunch.
Soms vliegt het me aan. De dagelijkse drukte, de regels, de wetten, het zorgen tegen de klippen op, het gedoe, enfin, vul zelf verder maar in! Toch blijf ik doen wat ik doe. De ‘beloning’ is blijkbaar groter dan de ‘kosten’. Daar probeer ik regelmatig bij stil te staan. Want als je weet waar het ‘m in zit, kun je proberen dat te beïnvloeden.
Een tevreden cliënt, een goed genezende wond, een onverwacht complimentje, een constructief overleg, een volle agenda afgewerkt. Allemaal ‘beloning’, resultaat van mijn werk.
Maar je mag jezelf af en toe ook best eens een nuttig en aangenaam kadootje geven. Voor mij is dat bijvoorbeeld een congres of symposium. In de hectiek van de dagelijkse werkelijkheid wil het er nog wel eens bij inschieten. Te druk, geen tijd, te moe, andere prioriteiten.
Maar iedere keer als ik geweest ben denk ik; dit moet ik blijven doen! Het is namelijk inspirerend, motiverend, leuk, zinvol, nuttig, leerzaam en goed voor mijn eigenwaarde als verpleegkundige.
Afgelopen week bezocht ik het Palliatieve Zorg Congres van Nursing. Ik heb er weer van genoten. Inspirerende sprekers (Maarten van der Weijden, Sander de Hosson en Agnes Wolbert) en workshops.
Ik ben op zo’n dag op een prettige manier bezig met mijn vak. Los van de dagelijkse hectiek maar heel relevant. Ik hoor niet voortdurend spectaculair nieuwe dingen maar krijg wel nieuwe inzichten. Het kaderen van ervaringen, kennis nemen van literatuur, opdoen van inspiratie dus.
Contact met collega’s, bekenden en onbekenden (begin gewoon met een begroeting als je naast iemand gaat zitten die je niet kent). Er kan zomaar een leuk gesprek volgen. En verwend worden, koffie met wat lekkers, een heerlijke gezonde lunch, ik geniet ervan.
En die verpleegkundige eigenwaarde? Alle sprekers benoemen én roemen de waarde en het werk van de verpleegkundige/verzorgende. We weten zelf ook wel wat we waard zijn natuurlijk. Maar het is toch heerlijk om dat nog eens te horen?
Bij mijn werkgever heeft iedere werknemer een jaarbudget, naar rato dienstverband. Dit mag naar eigen inzicht uitgegeven worden (in uren óf geld) aan scholing of verdieping. Wij overleggen binnen het team wie er wat gaat doen. Om er als team zoveel mogelijk profijt van te hebben doen we niet allemaal hetzelfde.
Ieder kiest iets waar haar belangstelling ligt. In het werkoverleg delen we ervaringen en opgedane kennis. Soms kiezen we om wel met twee personen hetzelfde congres te bezoeken. Dat is ook gewoon gezellig.
Geef jezelf een kadootje! Maak gebruik van de geboden mogelijkheden. Kies waar je belangstelling ligt of waar je meer van wil weten. Verenig het nuttige met het aangename. Zorg voor inspiratie en motivatie! Voor mij werkt het en het houdt mij aan het werk.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account