2020 is volgens de WHO het ‘Jaar van de Verpleegkundige’. Begin dit jaar hadden we nog géén idee hoe letterlijk dit zou worden. Want de coronacrisis lijkt het vak verpleegkunde echt op de kaart te zetten. 200 jaar na de geboorte van Florence Nightingale.
Zoveel erkenning, respect en aanmoediging kregen we nog nooit. Er wordt voor ons geklapt, gezongen en gespandoekt. De minister-president bedankt ons voor onze inzet in de strijd tegen het coronavirus.
Op 12 mei is het precies 200 jaar geleden dat de bekendste verpleegkundige geboren werd: Florence Nightingale. Om even het collectieve geheugen op te frissen: Florence was een zeer intelligente, welgestelde vrouw die als kind al wist dat ze voor zieken en armen wilde zorgen. Een roeping. Ze was veelzijdig, als verpleegkundige, sociaal hervormer, feministe, schrijfster en organisator. Ze wordt gezien als grondlegger van de ‘ziekenverpleging’, later de moderne verpleegkunde.
Wat zou Florence van de verpleegkunde anno 2020 vinden? Ze zal tevreden zijn denk ik. Ze zal het heel fijn vinden dat er in 2020 nog mensen kiezen voor dit vak omdat het hun ‘roeping’ is. Omdat er nog altijd mensen zijn die vanuit hoop, geloof en liefde voor hun medemens willen zorgen. Net als zij, vanuit naastenliefde.
Het zal haar duizelen als ze hoort over de gezondheidspatronen van Gordon, de verpleegkundige diagnose volgens NANDA/NIC/NOC, en alles wat te maken heeft met het verpleegkundig proces en methodisch handelen. Er zal een glimlach op haar gezicht verschijnen wanneer ze beseft dat haar zo geliefde verpleegkundig vak, is uitgegroeid tot een serieus beroep, met wetenschappelijke poot.
En ze zal glimmen van trots als ze ziet dat er, in deze moeilijke coronatijd, saamhorigheid heerst tussen verpleegkundigen. Dat er samengewerkt wordt. En dat er goed voor alle patiënten gezorgd wordt. Hoog-en-laag-complex.
Maar toch zal er ook iemand moeten zijn die haar kan uitleggen waarom er, nog steeds, een groot tekort is aan zorgverleners. Waarom er zoveel mensen de zorg de rug hebben toegekeerd door de hoge werkdruk. En waarom verpleegkundigen een groot deel van hun tijd achter een apparaat lijstjes afvinken.
En wie gaat haar uitleggen dat het al 40 jaar niet is gelukt om verpleegkundigen structureel de juiste waardering en erkenning te geven middels functiedifferentiatie. Zou ze kunnen snappen dat er vorig jaar zomer een dikke vette crisis in verpleegkundeland was waar de gemoederen hoog opliepen en verpleegkundigen in verschillende hokjes werden verdeeld? Valt het voor haar te begrijpen dat verpleegkundigen massaal in opstand kwamen? Ze zal in ieder geval trots zijn dat daardoor een wet van tafel is geveegd.
Op de Dag van de Verpleging en Verzorging staan verpleegkundigen en verzorgenden in het zonnetje. De afgelopen tijd gebeurt dat vaak. We raken er bijna aan gewend om extra bedankt te worden. We nemen alle waardering in ontvangst en gaan daarna gewoon weer aan het werk.
Laten we hopen dat die waardering niet met het coronavirus verdwijnt.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account