Cagla overdenkt naast het zwembad dat verpleegkundigen beter voor hun rechten moeten opkomen. En dat collega’s van alle niveaus liever voor elkaar moeten zijn.
Aaah. Mijn welverdiende vakantie. Vanuit mijn luie ligstoel aan het zwembad in het zonnige Turkije is het genieten, genieten en nog eens genieten. Maar het nieuws uit verpleegkundeland gaat niet aan me voorbij.
Zoals het wel of niet op vakantie kunnen met de vakantie-uren waar we recht op hebben. Vol verbazing las ik vorige week op Facebook dat er lootjes getrokken moesten worden en dat collega’s op de vakantiebestemming gebeld werden met de vraag of ze konden komen werken. Het verbaast me nog meer dat we dat ook nog eens pikken!
Aan de ene kant hebben we een groep UMC’ers die opkomen voor hun CAO en hoe die zich gaat vormen. Aan de andere kant hebben we een groep die echt wel weet dat dingen anders moeten en dat het zo niet langer gaat, maar die niet in opstand komen. We dansen naar de wensen van de zorginstellingen. Maar zou het niet andersom moeten met het huidig personeelstekort?!
Over het personeelstekort gesproken: in 2020 een tekort aan ruim 100.000 verpleegkundigen en verzorgenden. Ik wist even niet wat ik las. Hoe doen we dat over anderhalf jaar? Met dat enorme personeelstekort moeten we blij zijn met iedere werknemer lijkt me.
Maar nee hoor, genoeg collega’s die de hbo-v studenten laatst op Favebook aanvielen, omdat zij toevallig in dat jaar gestart zijn met de verpleegkunde-opleiding van het nieuwe beroepsprofiel. De hbo’v-er kan niets behalve praten en uit de hoogte doen, was zo’n beetje waar het op neerkwam. Die berichten steken steeds maar weer de kop op. En dat terwijl de hbo-studenten door zowel mbo- als hbo-verpleegkundigen worden opgeleid.
Ik snap de frustratie rondom de nieuwe Big II; ook mijn haren stonden recht overeind. Zeker toen ik eraan dacht hoe uitgebreid de inservice-opleiding was en ik in de zes jaar dat ik nu bezig ben met de opleidingen (mbo & hbo) lang niet zoveel heb moeten leren, zoals het assisteren bij OK’s.
Maar noch wijzelf, noch de 17-jarige hbo-v student die net aan het leren is hoe de longen eigenlijk werken, kan hier verandering in aanbrengen. Wat zij met zich meedraagt is de liefde voor de zorg en de patiënt, welk andere leerling gooit zich anders op dit hoopje drama dat we de zorgsector noemen?
Als wij elkaar niet eens kunnen omarmen en accepteren terwijl we collega’s zijn, hoe moet het dan met patiënten? Hoe moet het dan later als we achteraf merken dat we de onnodige kloof tussen beide opleidingen groter hebben gemaakt?
Ik hoop oprecht dat we op een dag beter voor onze rechten op zullen komen en elkaar zullen accepteren met iedere vorm van opleiding. We moeten het toch echt met elkaar doen.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account