Iedere zomer is het hard aanpoten in de wijk van Evelyn. Maar dit jaar is het personeelstekort nijpender. Dat vraagt om een positieve houding van verpleegkundigen, verzorgenden én van de cliënten.
De zomerperiode duurt bij ons van juni tot en met september, om de druk te verdelen smeren we deze breed uit. Het is altijd weer een uitdaging om de zorg voor alle cliënten rond te krijgen. De uitdaging is extra groot wanneer er vacatures openstaan om de toestroom van cliënten op te vangen, en je die al niet krijgt opgevuld. Maar er komen wel meer zorguren bij, want je kunt niet tegen elke nieuwe cliënt zeggen wacht zes weken totdat mijn collega’s terug zijn van vakantie. Terwijl je die uren eigenlijk niet hebt. Het is continu balanceren op de rand van het haalbare.
Op den duur is de rek er uit. Veel organisaties voeren daarom een cliëntenstop in. Zij focussen op de mensen die al in zorg zijn: zij moeten de zorg krijgen die ze nodig hebben. Dus nieuwe cliënten worden niet meer in zorg genomen. Ik vraag me wel eens af wat er gebeurt als alle organisaties dat in één wijk doen.
Soms is het niet nodig om meer uren te werken, maar om nóg creatiever te zijn. Niet kijken naar wat niet kan, maar naar wat wél kan. Investeren in dingen waar winst valt te behalen. Je kunt hierover beter met cliënten in gesprek gaan, in plaats van meteen de deur dichtgooien. Door mensen te adviseren in hun zelfzorg of mogelijke hulpmiddelen, kun je toch iets voor hen betekenen. En daarmee voorkom je ook nog meer zorg.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account