Henk en José zijn blij dat wijkverpleegkundigen meedenken over vragen als: waarom krijgt de ene cliënt meer zorg dan de andere?
Het bericht in de media over voorstellen voor de nieuwe bekostiging van de wijkverpleging doet ons deugd! We hebben als beroepsgroep duidelijk een stevige stap gemaakt als we – zoals nu blijkt – in staat zijn om na te denken over welke cliëntkenmerken richtinggevend of zelfs voorspellend zijn voor zorggebruik. En daarmee dus de basis kunnen vormen voor de bekostiging.
Het doet ons denken aan een discussie die we in de beginjaren ’90 voerden met een collega wijkverpleegkundige over de vraag waarom de ene klant wél weekendzorg kreeg en de andere niet. Ze waren qua zorgvraag vergelijkbaar, beiden hadden een passieve tillift, aangepaste douche, meerdere transfers per dag, en beiden hadden overgewicht en geen sta-functie, bovendien was geen van beiden qua mobiliteit in staat om op enigerlei wijze mee te helpen in de zorg. De mantelzorg was in beide cases nodig om bij de ADL te ondersteunen. Waarom kreeg de ene cliënt wél en de andere geen weekendzorg? Feitelijk was hier geen goede onderbouwing voor. Om dit te verklaren, en te onderbouwen is het noodzakelijk om na te denken over het waaróm van de zorg.
De Grote Thuiszorgdag 2017
Over een week, op dinsdag 27 juni, geeft José van Dorst een workshop over collegiale toetsing voor wijkverpleegkundigen op De Grote Thuiszorgdag 2017. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.
Dat helpt ons om de benodigde besluiten te nemen. En onze nieuwe bekostiging moet er op gericht zijn om meer focus aan te brengen op waarom iemand zorg nodig heeft, en wat onze zorg voor resultaat gaat geven. Deze twee aspecten zouden centraal moeten staan in de nieuwe bekostiging. De recent door 1000 wijkverpleegkundigen genoemde voorspellende kenmerken passen hier naadloos in aangezien deze iets zeggen over de achterliggende (combinatie van) aandoeningen, of dat medische en/of verpleegkundigen aandoeningen, of er meerdere disciplines nodig zijn en vooral over het vermogen van de cliënt om mee te helpen, te leren en bij te dragen aan de zorg. Andere relevante aspecten die naar voren zijn gebracht betreffen de noodzakelijke aanwezigheid van hulpmiddelen, eventuele woningaanpassingen en de aanwezigheid van een sociaal steunsysteem. En last, but zeker not least, wat is het toekomstperspectief van de cliënt? Wat wil, en kan deze, al dan niet samen met zijn omgeving?
Deze kenmerken illustreren de brede blik van wijkverpleegkundigen, en laten zien dat zij werk willen en kunnen maken van alle factoren die van invloed zijn op de gezondheid van hun cliënten. We gaan ervan uit dat deze kenmerken dan ook daadwerkelijk de basis gaan vormen van de nieuwe bekostiging, zodat we nog beter in staat worden gesteld om te onderbouwen wat en waarom we doen wat we doen!
In hun vorige blog vinden Henk en José het een strak plan om als wijkverpleegkundige regelmatig met het team om tafel te gaan en alle ontwikkelingen in de wijk met elkaar door te nemen, en duidelijk te maken wat van ieder wordt verwacht.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account