Studenten en (net beginnende) verpleegkundigen zullen dit ongetwijfeld herkennen: ‘ervaringsloosheid’, oftewel het gebrek aan praktijkervaring, waardoor je onzeker wordt bij complexe situaties. Op zulke situaties kun je je in de theorie niet voorbereiden. SOS!
Je komt bij een cliënt en zijn vrouw vraagt: ‘Zuster, mijn man heeft hele tabletjes in zijn ontlasting zitten. Weet u hoe dat komt?’. Of je komt bij een jonge cliënt met een hersentumor. En daar moet jij, als negentienjarige hbo-v-studente en stagiaire in de thuiszorg het antwoord op weten. Je weet het antwoord niet en voelt je met je negentien jaren een kuiken dat net uit het ei komt kruipen. In zulke ingewikkelde situaties is het lastig om je professioneel op te stellen, want je hebt immers pas net twee jaar van je opleiding erop zitten.
Mensen wassen
De gemiddelde leeftijd waarop studenten starten aan een opleiding voor verpleegkundige of verzorgende is een jaar of 18. Als je dan tijdens je stage cliënten aan het wassen bent, terwijl je ziet dat leeftijdsgenoten gaan reizen of een tussenjaar nemen om uit te zoeken wat ze willen, is dat een behoorlijk contrast. Als leerling verpleegkundige heb je op relatief jonge leeftijd te maken met situaties waar anderen pas halverwege hun leven mee te maken krijgen.
Agressieve cliënten
Mensen die oud of ziek zijn en komen te overlijden vallen onder jouw zorg. Je moet dealen met verdriet, ethische dilemma’s of agressieve cliënten. Je voelt een enorme verantwoordelijkheid. En terwijl je leeftijdsgenoten lekker bezig zijn zichzelf te ontdekken, moet jij op jezelf reflecteren zonder dat je jezelf helemaal kent. En dat is niet niks.
Ervaring komt vanzelf
Maar realiseer je eens wat je allemaal al wel onder de knie hebt gekregen in de jaren van je opleiding. Kijk eens terug naar jezelf in het eerste jaar van je opleiding. Zie eens hoe sterk je bent gegroeid. Het is goed om jezelf hier af en toe aan te herinneren. Vooral als je tegen situaties aanloopt waarin je je onzeker voelt. Waarin je je ‘ervaringsloosheid’ voelt. Bespreek deze situaties met collega’s of werkbegeleiders, want je kan van hen ook zoveel leren. Dat is het mooie aan de zorg: iedere dag leer je wel weer iets bij. Soms leer je wijze levenslessen van ouderen. Zoals de oude mevrouw die me in geuren en kleuren vertelde hoe zij haar man had leren kennen en hoe ze met zijn vroege overlijden wist te dealen. Dit zijn zulke waardevolle momenten! Die ervaring komt vanzelf, wanneer je je leergierig opstelt.
En dan zul je zien: naar de dingen waarover je je nu onzeker voelt, kijk je over aantal jaren op terug en denk je: Waarom was ik daar toen eigenlijk onzeker over?. En onthoud: the expert in anything, was once a beginner.
Lees hier Marjoleins vorige blog: ‘Ik had een heftige stagedag in Suriname’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account