In augustus 1916 vertrok verpleegkundige Janny Folmer naar Parijs om daar in de oorlog haar vak uit te gaan oefenen. Samen met veel andere verpleegkundigen wordt Janny geëerd bij het 150-jarig jubileum van het Rode Kruis op 8 mei.
Ter ere van hun jubileum brengt het Nederlandse Rode Kruis een gedenkboek uit, ‘Hier om te helpen’. Allerlei hulpverleners van vroeger tot nu komen voorbij, en verpleegkundigen komen daarbij zeker niet op de laatste plaats. Zij waren immers degenen die bij oorlogen, rampen en conflicten gingen helpen. Dat deden ze op verschillende manieren, maar de meest interessante was toch wel het meegaan naar oorlogsgebied met een ‘ambulance’, een compleet veldhospitaal met ziekenhuis- en operatiefaciliteiten. Daar konden verpleegkundigen hun vak uitoefenen en verrichtten ze grote daden. En het was buitengewoon spannend.
Met de ‘ambulance’
Omdat Nederland tot 1940 geen oorlog kende, was de rol van het Nederlandse Rode Kruis anders dan elders in de wereld. Initiatieven als de oprichting van een eigen verpleegstersopleiding kwamen hier maar moeizaam van de grond. Het probleem was dat Nederlandse verpleegkundigen de handgrepen die bij oorlogsverwondingen hoorden, niet in eigen land konden leren. Een manier om dat wel te doen was meegaan met een ‘ambulance’.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zette de dappere verpleegkundige Aukjen Clewits een hospitaal op voor Belgische vluchtelingen in Limburg. Lees meer >>
Rijkelui
Ambulances werden meestal door het Rode Kruis samengesteld en gefinancierd, maar ook dat verliep in het neutrale Nederland anders. Hier werd de organisatie van een ambulance gefinancierd door rijke particulieren, die begaan waren met de oorlogsslachtoffers. Voor verpleegsters was het meegaan met een ambulance de enige mogelijkheid om oorlogsgewonden te verplegen. Heel veel Nederlandse verpleegkundigen waagden die stap. Een van hen was Janny Folmer.
Stoute schoenen
In augustus 1916 trok Janny Folmer de stoute schoenen aan om in Parijs bij de Nederlandse ambulance te gaan helpen. De Eerste Wereldoorlog was in volle gang. Janny was toen 31 jaar en inmiddels volleerd verpleegkundige. In 1910 had ze het Witte Kruisdiploma gehaald in het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam. Aansluitend volgde ze de kraamvrouwopleiding om zich in 1911 als particuliere zuster te vestigen.
Lichtstraal in de misère
De vestiging van het Nederlandse hospitaal Pré Catelan in Parijs werd mogelijk gemaakt door de actie van drie invloedrijke Nederlanders. Het hospitaal werd bemand door Nederlandse artsen en zestien gediplomeerde verpleegkundigen, onder wie Janny Folmer. Dat ze haar werk uitstekend deed, blijkt wel uit een vijftig pagina’s tellend notitieboekje waarin Franse soldaten hun waardering uitspraken. Sergeant Faurel noemde Janny Folmer een lichtstraal in de ziekenhuismisère. Er zouden nog vele Janny Folmers volgen.
Dappere verpleegkundigen in beeld
Om het dappere werk van Janny en al die andere verpleegkundigen in beeld te krijgen, staat het 2e Nightingale Symposium op 30 juni in het teken van verplegen in oorlogstijd. Aanmelden kan via http://www.fni.nl/nightingale-symposium
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account