Renée moet een brij aan stageverslagen inleveren. Niet haar favoriete onderdeel van de opleiding. Gelukkig kan ze het leed delen met haar medestudenten.
Eén van de nadelen die ik tegenkom tijdens mijn 10 weekse stage op de somatische afdeling van het verpleeghuis, is het maken van al die verslagen. Niet 1 of 2, maar een stuk of 10!
Als hbo-verpleegkundigen in opleiding leren we ons de rol van zorgverlener, regisseur, ontwerper, coach en beroepsbeoefenaar eigen te maken. Iedere rol heeft z’n eigen competenties die je moet behalen aan de hand van opdrachten. En over alles wat je doet en waar je je in ontwikkelt, moet je verslagen schrijven. Daarnaast moet je reflecteren op wat je wel en niet doet en bij wijze van spreken moet je daarover óók weer reflecteren! Soms zie ik door de reflectiebomen het bos niet meer.
Ik was ze eigenlijk even helemaal vergeten, al die verslagen. Ik had het druk genoeg met het draaien van de diensten. Volgens de evaluatiegesprekjes met mijn begeleider ben ik goed bezig. Ik heb de routine van de dagen door, kan lekker meekomen met mijn collega’s en het contact met de bewoners is goed. Dat gevoel heb ik zelf ook. Ik heb het naar mijn zin en begin zelfs te wennen aan het vroege opstaan. Geen vuiltje aan de lucht. Maar als ik in mijn agenda kijk en zie hoeveel weken ik nog maar heb en vervolgens kijk naar het typewerk dat mij te wachten staat, schiet ik in de stress.
Wanneer moet ik dit allemaal doen? Op stage zelf krijg ik bijna iedere dag een uur de tijd om aan schoolopdrachten te werken, maar voordat ik al mijn spullen gepakt heb en een beetje in de opdracht zit, is dat uurtje al voorbij. Als ik aan het eind van de middag thuiskom ben ik kapot. En na het eten heb ik echt geen energie meer om mijn opdrachten uit te werken. In de weekends ben ik druk met sport en een bijbaan en voor ik er erg in heb is er weer een week voorbij.
Gelukkig heb ik veel klasgenoten die met dezelfde problemen kampen. Eens in de zoveel tijd spreken we af in een studentencafé in het centrum van Utrecht om te eten en de stage even los te laten. Gezellig. We hebben elkaar veel te vertellen. De een heeft nog grootsere verhalen dan de ander en we hebben het echt naar ons zin. Plotseling zegt één van ons: ‘Hebben jullie ook in de gaten dat we hadden afgesproken het niet over stages te hebben, maar dat alles over stagelopen gaat?’ Heerlijk. Lotgenoten!
Wil je reageren? Registreren kan heel eenvoudig én gratis.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account