Annemiek beschrijft het leven van meneer Van Strijp; hij heeft dementie en woont thuis met zijn vrouw. Zijn leven kabbelt voort met zelf gekozen ankerpunten. Maar dan verschijnt een onzichtbaar monster met een exotische naam: corona.
Meneer Van Strijp is een vitale 85-plusser. Hij woont samen met zijn vrouw in een prachtig appartement. Zij hebben zich goed voorbereid op hun oude dag. Vroeger was hij ambtenaar. Na zijn pensionering stortte hij zich met hart en ziel in vrijwilligerswerk.
Bij de natuurvereniging, de kerk, de bewonersvereniging van de wijk. Hij zwemt, wandelt en bezoekt graag musea. Hij is er drukker mee dan toen hij nog werkte. Lichamelijk is hij sterk. Nooit ziek en bijzonder fit voor zijn leeftijd. Hij heeft het naar zijn zin.
Zijn echtgenote heeft een kwetsbare gezondheid. Zij redt zich prima in en rond huis maar heeft niet meer de vitaliteit om meneer bij te houden in al zijn activiteiten. Dat hoeft ook niet. Ze bezoeken samen familie of vrienden en als meneer alleen de deur uit gaat vermaakt mevrouw zich thuis.
Dan komt er een kink in de kabel. Meneer heeft dementie. Voor hem is het een klap in zijn gezicht. Dementie? Wel nee joh. De oorzaak van alles wat om hem heen en met hem gebeurt ligt niet bij hem maar bij anderen. Hij mankeert niks, ja een beetje doof en vergeetachtig, maar dat is niet vreemd als je bijna negentig bent.
Hij leunt steeds meer op zijn vrouw. En er is een dag in de week dagbehandeling. Een vaste middag zwemmen. Een ‘gym-middag’ bij de fysio. De wekelijkse computer/smartphone-les in het buurthuis. En dan de vaste vergaderingen en bijeenkomsten waar meneer nog steeds graag naar toe gaat. Niet zozeer vanwege de inhoud maar meer vanwege de gewoonte. Het is de wereld waar hij zich vertrouwd voelt.
Dan komt het coronavirus, de onzichtbare sluipmoordenaar. Alles waar meneer houvast aan heeft stopt. Kinderen kunnen beter niet op bezoek komen en meneer mag ook niet bij hen op bezoek. Dagbehandeling, fysio, zwembad, buurthuis, musea dicht, alle bijeenkomsten afgelast. Hij staat iedere dag voor een dichte deur. De wereld is onbegrijpelijk geworden.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account