Wat gaat er voor: MRSA of brand? Terugdringen van besmettingen of reanimatie? Op onze allerlaatste eenpersoonskamer ligt een MRSA-patiënt. Mijn collega’s komen aanrennen, want ik heb de assistentie-bel gebruikt.
Geen paniek, wuif ik in mijn stoffen overschort. Het overschort heeft de binnenkant van de MRSA-kamer gezien. Ik mag er zo niet uit. Muts op, handschoenen aan, mondkapje voor. Ik vraag mijn toegestroomde collega’s of ze even een theelepeltje willen pakken voor de vrouw. Dat scheelt mij een hoop omkleedellende.
Terwijl ik doelloos luttele seconden sta te wachten, bedenk ik mij iets. Wat nu als er werkelijk alarm is hier? Komen mijn collega’s nog, nu ik die bel misbruik voor een lepeltje? En wat als ik reanimeer? Mag ik dan mijn mondkap verwijderen om te beademen? En mag ik na het leven redden, nog wel verplegen? En mijn collega’s? Nu rennen ze vlot op mijn lepelbel. Maar zijn ze ook zo snel op de besmette kamer? Of zullen zij minutenlang vechten om wie welke kleur muts op moet? En mag de reanimatiekar hier eigenlijk naar binnen?
En dan nog zoiets. Op de kamer staat een bed en een tafel. Geen tillift. Maar we hebben een lift nodig. Dus moet de tafel eruit. Die belandt in een hoek van de sluis. Half voor de nooduitgang. Zo kan de tillift de kamer in. Na gebruik moet ook dat ding gereinigd weer de kamer uit. Voor de andere helft van de nooduitgang.
Met de BHV-cursus nog vers in mijn hoofd, vraag ik mijn collega: wat te doen bij brand? Hoe vinden we onze weg? Zij acht de kans op brand kleiner dan op een MRSA-uitbraak. Dus blijven de tafel en tillift staan waar ze staan.
Wat vind jij? Hoe los ik dit op?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account