Na een vakantie weer aan het werk gaan; daar zie je soms tegenop. Maar als je eenmaal weer begonnen bent, valt het alles mee….
De voorjaarsvakantie hebben wij in de Verenigde Staten doorgebracht. Op zondagochtend thuisgekomen, maandag alweer aan het werk. Nou, de jetlag zat behoorlijk in de weg. Eerst drie-en-een-half uur een vergadering en dan een avonddienst erachteraan. Een van mijn collega’s had al snel in de gaten dat ik er nog niet helemaal bij was, en die bood aan om mijn avonddienst deels over te nemen. Het is toch geweldig als je zulke collega’s hebt! Margo, nogmaals bedankt!
En dan woensdag weer gewoon aan het werk. Eigenlijk alleen bekende cliënten, die al maanden (of soms jaren) bij ons in zorg zijn. Elke keer even tijd om over de vakantie te praten en te informeren naar hun belevenissen. In de middag ben ik ‘veroordeeld’ tot kantoordienst. Nieuwe aanvragen voor pijnpompjes regelen, huisartsen te woord staan. Ook maak ik afspraken met enkele zorgaanbieders om eens te praten over de samenwerking tussen ons VTT-team en hun organisatie. Waar liggen knelpunten, wat gaat goed, wat kan beter? Ons initiatief daartoe wordt met open armen ontvangen!
Als ik dan na een volle werkdag thuiskom, en onderuit op de bank even de dag doorneem, realiseer ik me dat ik weer een fijne werkdag heb gehad. Ook al heeft een mens op zijn tijd vakantie nodig, ik heb op mijn eerste werkdag geen enkel moment ‘gebaald’ dat ik weer werken moest. Nee, ik ben blij dat ik dit werk kan en mag doen! Ook al werk je op zon- en feestdagen, word je tijdens een bereikbaarheidsdienst soms drie of vier keer per nacht uit bed gebeld, of gaat je telefoon tijdens een drukke dienst soms wel vijf keer in tien minuten… Vakantie, ja graag! Maar daarna wel weer gewoon aan het werk.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account