Fatima Echadi is verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze verbaast zich over collega’s die koste wat kost willen werken, ook al hebben ze 39 graden koorts. Verpleegkundigen zijn een apart volkje.
Om 15:15 uur zit ik klaar voor mijn avonddienst op de interne afdeling. Terwijl ik mijn patiënten doorneem, komt mijn collega binnen. Waterige ogen, grauw/bleek gezicht, snotterig, en ze klinkt benauwd. Ze kijkt me aan en zegt:
‘Gaat goed hoor, ik heb net paracetamol ingenomen!’
‘Wat is je temp,’ vraag ik.
‘Ehm, net gemeten… 38,8.’
Verbaasd kijk ik haar aan.
‘Wat kom je hier doen meis? Ga naar huis. Ik bel de Wanhoofd wel, we hebben niet voor niets een grieppoule van de flex… speciaal in het leven geroepen voor de griepepidemie.’
‘Nee, dat kan ik tegenover jullie en de patiënten echt niet maken.’
Hoe erg ik ook mijn best deed, ze moest en zou werken.
Dit verbaasde me heel erg want ziek is ziek toch? Om een beetje een beeld te krijgen van hoe gek wij verpleegkundigen eigenlijk zijn, plaatste ik op Facebook een post. Ik vertelde mijn verhaal en vroeg: hebben jullie ook zo’n collega of ben je zelf ook zo? Nou, de reacties waren enorm (meer dan 300!).
Het is net een onderlinge wedstrijd: hoe ziek kan ik nog aan het werk gaan? Het lijkt of je er trots op moet zijn dat je ziek naar het werk gaat. Zo bezorgd als wij vaak zijn om onze patiënten, zo makkelijk stappen wij over onze eigen grenzen heen. Volgens mij kan je alleen maar goed voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. Toch?
Maar hier enkele reacties:
‘Ik ben ook zo’n collega. Want heb anderhalve week door gewerkt met een longontsteking.?’
‘Ik ga bijna altijd naar mn werk om het te proberen. Ik meld me alleen ziek als ik te zwak ben om op m’n benen te staan.’
‘Ik stond laatst met 39.9 op de afdeling…’
‘Ik probeer altijd te gaan… enkel als ik de buikgriep heb wordt het moeilijk…’
Ik heb liever dat collega’s zich ziek melden dan halfbakken rondlopen en patiënten en collega’s besmetten. Maar uit sommige reacties bleek dat in bepaalde teams een ziekmelding ‘een keuze’ is. Een keuze, want ‘je kunt die dag met iemand ruilen of een vakantiedag nemen’. Ik wist niet wat ik las!
Dus om je ziek te melden moet je een vakantiedag inleveren of zelf vervanging regelen. Dit staat nergens in een cao. Het komt erop neer dat een groot deel van de collega’s gewoon komt werken en niet wordt weggestuurd. Ondanks besmettingsgevaar voor je patiënten en collega’s, het feit dat je ook niet helemaal geconcentreerd bent en dat de kans op fouten groter is. Is het ons verantwoordelijkheidsgevoel, of zijn we ‘onvervangbaar’, willen we niet dat collega’s ons raar gaan aankijken en het ons kwalijk nemen. Ik denk van alles wel een beetje.
Laatst gleed een collega uit en viel op haar hoofd, met als resultaat een flinke bult, een pijnlijk lijf en hoofdpijn. Ze gaat naar huis en zegt: ‘Gelukkig ben ik vijf dagen vrij!’
I rest my case.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account