De kritiek op social media domineert sinds minister Bruins voorstelde de regieverpleegkundige aan het BIG-register toe te voegen. Want is een nieuwe functie voor hbo- verpleegkundigen nou echt nodig? Hbo-v’ers (2011 afgestudeerd) Inge Schouten en Elise van Belle vinden van wel, en breken een lans voor samenwerking tussen alle niveaus.
Als beginnend verpleegkundige voelden wij ons regelmatig onzeker. Iedere dag was spannend door onze verantwoordelijkheid voor onze patiënten. Op lastige momenten konden we rekenen op collega’s met een schat aan ervaring. Zij leerden ons de fijne kneepjes van het vak. Bijvoorbeeld dat je op je niet-pluis gevoel moet durven varen.
Wij hadden niet de illusie dat wij na een half jaar de regie zouden voeren over onze afdeling. Maar we zagen wel dat je snel meedraait in het ritme en de hectiek van alledag. We zagen ook dat alle verpleegkundigen, MBO, in-service en HBO, ongeacht hun opleiding op dezelfde manier en met dezelfde verantwoordelijkheden werkten.
De niet-aangesproken hbo-competenties en vaardigheden, zoals analyseren van knelpunten in organisatie van zorg, of het gedetailleerd uitwerken van een verpleegplan dat past bij de wensen en mogelijkheden van de patiënt en familie, gecombineerd met het toepassen van de nieuwste wetenschappelijke inzichten, raakten snel uit beeld.
Voor ons voelt het als logisch dat er differentiatie komt tussen verpleegkundigen. Wij maken beiden weloverwogen de keus om aan bed blijven te staan. We zijn ook niet uit op meer prestige. Maar we hebben ons wel verder ontwikkeld. De een als voorzitter van de Adviesraad Verpleegkundigen & Paramedici (Inge) en de ander als verpleegkundig wetenschapper (Elise).
Wij hebben de zorg in rap tempo zien veranderen. Onze patiënten zijn ouder, zieker, en complexer en de zorg verplaatst zich steeds meer van ziekenhuis naar thuis. Constante uitdagingen zoals verpleegkundige tekorten, werkdruk, multimorbiditeit, psychosociale problematiek en snel voortschrijdende technologieën vragen om steeds meer kennis.
De patiënt heeft, naast de huidige goede zorg, ook een verpleegkundige nodig die zich constant blijft afvragen of er nieuwe inzichten zijn waarmee de zorg nog béter kan. Die het politieke en financiële landschap kent, die collega’s ondersteunt met klinisch redeneren bij complexe casus, en die de zorg en verpleging aanpast op de individuele patiënt, op zijn of haar eigen regie.
Dat is waar de regieverpleegkundige om de hoek komt kijken. Zitten hier taken bij die alle verpleegkundigen zouden kunnen? Zeker. Voeren we deze taken nu al regelmatig op eigen initiatief uit, wordt dat van ons verwacht, worden wij gecoacht in deze taken? Helaas te vaak niet.
De nieuwste lichting hbo-v’ers is hier wel voor opgeleid. We moeten af van het idee dat we, als we maar genoeg ervaring hebben, ooit uitgeleerd zouden zijn. Ook na 7, 25 of 40 jaar. We hebben een beroep dat continu verandert. Wat is er dan op tegen om, als je regieverpleegkundige wilt worden, de bij dat beroep behorende competenties bij moet leren of moet opfrissen?
Dat is juist wat ons vak zo mooi maakt. Het elke dag weer opnieuw leren en verwonderen. En zie je deze functie niet zitten of wil je niet bijscholen, dan blijf je verpleegkundige. Al naar gelang wat bij je past. De best mogelijke zorg, daar zetten alle verpleegkundigen samen zich toch voor in? Het is jammer dat in de discussie dat aspect – hoe werken we allemaal beter samen voor goede patiëntenzorg – onderbelicht blijft.
Wij breken een lans voor gezamenlijkheid. Laten wij verpleegkundigen elkaar niet neerbuigend wegzetten als ‘jonkies van het hbo die niks kunnen’ of juist als ‘ouderwets’. Laten we samenwerken met al onze collega’s, ongeacht opleidingsniveau of achtergrond. In het belang van betere patiëntenzorg, het duidelijker neerzetten van taken en verantwoordelijkheden, en het recht doen aan opleidingen. En laten we vooral samen optrekken naar Den Haag om de stem van verpleegkundigen in te brengen bij de uitwerking van de overgangsregeling.
De toekomst van ons vak is niks om bang voor te zijn. Er gaat heel veel veranderen, en we zullen allemaal heel veel moeten leren. Wij maken dan ook graag een toets, of wat er nodig blijkt te zijn om onze vaardigheden en kennis bij te schaven. Zoals Florence Nightingale 150 jaar geleden al zei: ‘I never consider myself as a finished nurse, I want to learn my whole life’.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account