We kennen ze allemaal: de patiënten die van hun hart geen moordkuil maken, oftewel die het hart op de tong dragen.
Het is niet altijd makkelijk om daar mee om te gaan. Onlangs hoorde ik nog van een collega een verhaal waarbij de stiefdochter van een cliënt wel heel erg nadrukkelijk aangaf wat ze van alles vond, en hoe dat vervolgens escaleerde.
Maar goed, we weten allemaal dat communicatie de spil is waar onze zorg om draait. Gelukkig komen er steeds meer zorgvragers die aangeven wat ze ergens van vinden en dat betekent dat je daar ook mee om moet kunnen gaan. We werken toch allemaal vanuit onze eigen grondslagen. Grondslagen zijn de manieren waarop je tegen bepaalde zaken aankijkt of hoe je die oppakt vanuit je opvoeding of je normen en waarden.
Een van mijn grondslagen is bijvoorbeeld dat ik van huis uit ben opgevoed dat ik eerst aan anderen moet denken en dan pas aan mezelf. Dat komt soms in conflict met de grondslag die ik mijzelf in de loop der jaren heb eigen gemaakt, namelijk dat ik alleen goed voor anderen kan zorgen, als ik goed voor mezelf zorg….
Maar, het is ook goed mogelijk om met de zorgvrager of mantelzorger die met in jouw ogen onredelijke eisen komt, om te gaan. De methode Familiezorg kent daarvoor het begrip ontschuldigen. Dit is namelijk nodig om waardevrij met anderen om te gaan. Ik noem het ook wel eens: ‘ga er maar van uit, dat alles wat de ander doet een reden heeft. En als je daarvan uit gaat dan is gemakkelijker om met die persoon in gesprek te komen
Gistermiddag heb ik een driedaagse training in de methode familiezorg afgerond. Ik heb daar al eerder over geblogd. Ik ben ervan overtuigd dat deze methode steeds belangrijke wordt in de manier waarop wij zorg verlenen. Hanteer jij al die methode, of heb je geen flauw idee waar het over gaat?
Ik lees graag jullie reacties!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account