Ik werk bijna twee maanden op de afdeling verloskunde. Soms stel ik mezelf de vraag, wat maakt mij een goede verpleegkundige? Steeds vaker kan ik na een dienst die vraag beantwoorden: ik leef mee met mijn patiënten, werk hard om kwaliteit van zorg te leveren, en heb vooral veel plezier in mijn werk.
Ik heb het erg naar mijn zin op de afdeling. Er is diversiteit in patiënten, want er zijn zowel zwangeren als kraamvrouwen met kind opgenomen. Soms gaan zwangere patiënten weer naar huis, anderen bevallen met spoed of gepland. Dit betekent voor mij dat ik zowel de spanning en sensatie voel op de afdeling, als dat ik een band kan opbouwen met patiënten.
In de communicatie met patiënten, vind ik het leuk om soms een grapje te maken. Mijn eindscriptie ging dan ook over humor als verpleegkundige interventie. Ik pas die interventie vaak toe! Zo was er laatst een patiënte die erg bang was voor injecties. Zodra ik aan kwam met de spuit, lag ze strak van de zenuwen in bed. Ik vertelde haar wat mijn grote angst is; spinnen! Ook vertelde ik haar hoe ik omging met die angst toen ik op vakantie was in Indonesië; ik besloot om ‘vrienden’ te worden met de natuur en niet bang te zijn voor zulke kleine beestjes. Voor de grap zei ik toen: ‘Dus misschien moet je vrienden sluiten met de prik?’ Ik vervolgde ‘Ha die prik, ik wil je graag voorstellen aan Denise!’ Ze lag dubbel van het lachen.
Communicatie speelt bij humor in de zorg een belangrijke rol. Vaak ‘overkomt’ me als het ware een grapje tussen de zinnen door, in een gesprek met de patiënt en haar partner. Maar humor gebruiken bij niet-Nederlandssprekende patiënten vind ik wat moeilijker, omdat het gesprek als je elkaar niet helemaal verstaat of begrijpt, ook moeizamer verloopt.
Moet je je voorstellen: je bent zwanger, krijgt plotseling al weeën bij 28 weken en bent in Nederland op vakantie. Daar lig je dan, in het ziekenhuis met een blonde zuster aan je bed die je onbegrijpelijke dingen vraagt. We hebben hier te maken met een patiënte die alleen Arabisch spreekt. De tolkentelefoon heeft ons op weg kunnen helpen om de situatie te kunnen schetsen. Maar ik kan moeilijk om elke kleine vraag de tolkentelefoon bellen, toch?
Gelukkig hebben we bij mij in het ziekenhuis luxe flatscreen tv’s aan het bed van de patiënt. Internet, bellen… alles in één. Met een paar klikken was ik op Google Translater en stelde ik de vraag: ?يشعر الطفل التحرك بشكل صحيح De patiënt knikte ja en zo volgde een ‘gesprek’. (Eén tip: stel gesloten vragen.)
Met een goed gevoel, ook dankzij de handkusjes en het opgeluchte gezicht van de patiënte, liep ik de kamer uit. Met een beetje creativiteit kom je een heel eind. De volgende keer tap ik moppen in het Arabisch!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account