Jantine is begonnen aan haar tweede jaar hbo-v. Als ze terugdenkt aan vorig jaar beseft ze dat ze dit jaar ouder is geworden. En nee, niet alleen letterlijk.
Ik ben begonnen aan het tweede jaar van mijn opleiding tot hbo-verpleegkundige. Een nieuw jaar met nieuwe kansen en uitdagingen. Wat is het eerste jaar voorbij gevlogen! Wanneer ik terugkijk op mijn eerste studiejaar, dan is me een aantal dingen opgevallen.
Het eerste dat mij is opgevallen, is dat je als verpleegkundige heftige dingen meemaakt. Als eerstejaarsstudent kreeg ik bijvoorbeeld al te maken met bewoners die overleden. Zeker de eerste sterfgevallen zal ik nooit vergeten. Wat ik moeilijk vond is dat je verantwoordelijk bent voor de zorg voor een bewoner. Wanneer die overlijdt, dan moet je die verantwoording ineens loslaten. Ook heb ik wat heftige dingen meegemaakt tijdens mijn stage op een pg-afdeling. Mensen met dementie gedragen zich soms agressief, en toen ik dat voor het eerst meemaakte wist ik niet wat me overkwam. Zo was ik eens meneer De Hond aan het wassen. We waren gezellig aan het kletsen, totdat zijn hemd uit moest. Opeens werd hij agressief en begon me uit te schelden. Door hem rustig uit te leggen dat hij een schoon hemd nodig had, heb ik hem uiteindelijk overgehaald. Deze ervaring zorgde ervoor dat ik me zelfverzekerder ging voelen over mijn handelen.
Lees ook deze blog van Jantine: ‘Creatief omgaan met ongewenst gedrag’
Het tweede dat ik merkte, is dat je als leerling-verpleegkundige leert hoe het voelt om verantwoordelijk te zijn. Je bent verantwoordelijk voor het welzijn van bewoners, maar vooral voor de zorg. Tijdens de eerste weken van mijn stage vond ik het spannend om bijvoorbeeld een bewoner met de passieve tillift uit bed in de rolstoel te begeleiden. Wanneer een bewoner in de passieve tillift hangt, is hij compleet afhankelijk van jou als zorgverlener. Wat als het fout zou gaan? Door veel te oefenen, voel ik me nu bekwaam om een cliënt in een tillift te begeleiden en vind ik het niet meer spannend.
Het derde dat ik leerde, is dat ik als verpleegkundestudent een andere ontwikkeling doormaak dan leeftijdsgenoten die een andere studie hebben gekozen. Afgelopen week heb ik op mijn pg-afdeling van dichtbij weer een sterfgeval meegemaakt. Mijn vriendin (die geen verpleegkunde doet) vindt het al heftig als ik vertel dat bewoners soms agressief zijn, laat staan wanneer ik vertel dat ik een bewoner heb zien overlijden. Op dat moment voelde ik me erg oud in vergelijking met mijn leeftijdsgenoten.
In dit eerste jaar heb ik dus vooral praktijkervaring opgedaan in de ouderenzorg. Dat heeft mij een hele andere kijk gegeven op ouderen. Eerder leken ouderen mij ouderwets en nukkig, maar ik heb geleerd dat er meer achter hun uiterlijk schuilgaat. Je kunt veel leren van de levenservaring die zij hebben opgedaan! Ondanks dat je als verpleegkundestudent heftige gebeurtenissen meemaakt, vind ik het vak verpleegkundige erg mooi. Ik zie dan ook erg uit naar het tweede jaar. Kom maar op!
Ben jij ook student verpleegkundige? Wat is de belangrijkste les die jij het afgelopen jaar hebt geleerd? Laat ‘m achter in de reacties.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account