Medicatie
04 dec 2009

Medicijnverkwisting en geldverspilling

‘Waar moeten al de medicijnen naar toe die over zijn gebleven?’ De echtgenote van de een dag eerder overleden man kijkt me vragend aan.
0

Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan

Voor ons staan drie donkerblauwe apotheektassen op tafel, gevuld met pillen, drankjes, en ampullen, vooral veel ampullen. ‘Die mogen weer terug naar de apotheek, mevrouw,’ zeg ik. ‘Dan worden ze daar vernietigd.’

De mevrouw geeft aan dat ze het zonde vindt, en vult aan: ‘Ik snap ook niks van de apotheek. Ze hebben elke keer verkeerde hoeveelheden medicijnen gebracht: van de week nog kwamen ze met 10 doosjes met ampullen midazolam aan de deur!’ Inderdaad, een foutje in de aflevering. In plaats van 10 ampullen worden 10 doosjes geleverd, maar terugnemen: nee, dat gaat niet.

Een plaatsvervangende kwaadheid stijgt bij mij op: hoe krijg je de gezondheidszorg nog duurder? Foute afleveringen door de apotheek worden niet gecorrigeerd, maar vrolijk gedeclareerd bij de verzekeringsmaatschappij. In dezelfde week dat het Zorginnovatieplatform aangeeft dat salarisverhoging van verpleegkundigen de zorg onbetaalbaar zal maken, word ik voor de zoveelste keer geconfronteerd met verkwisting van geld. Doe daar eerst eens wat aan.

Stel je voor dat ik eens een schrijffout maak in mijn urenregistratie en over de geïndiceerde uren heen ga. Ik kom daar echt niet mee weg, maar een apotheek kan dit kennelijk zonder gevolgen wel doen?! Ik vind het te gek voor woorden! We proberen alles optimaal te regelen in de zorg. Soms tot op de punten en komma’s nauwkeurig hebben we alles vastgelegd. 

Je kan het zo gek niet bedenken of het is geregeld, maar: afgelopen weekend vroeg een familielid van een terminale cliënt aan mij: ‘Wie houdt eigenlijk in de gaten wat er met de ampullen morfine en dormicum gebeurt als die niet meer nodig zijn?’ Ook hem kon ik niet anders antwoorden dan: ‘Ze moeten ingeleverd worden bij de apotheek en daar worden ze vernietigd’. 

Er verder op doorpratend, gaf hij de reactie: ‘Dus als ik die medicijnen mee naar huis neem, dan zal niemand daar wat over zeggen?’ Het wordt hoog tijd dat we dat ook gaan regelen, toch?!

43 REACTIES

  2. Lees alle reacties

  31. Een bekend fenomeen ook binnen de ziekenhuizen. Medicatie op naam wordt in porties afgeleverd, waardoor er bij vertrek veel overblijft.
    Om 1 iemand erop te zetten om al deze medicatie in te laten nemen, te controleren e.d. kan je eigenlijk niemand aandoen. Dat is fouten genereren. Bovendien afstompend om er de hele dag mee bezig te zijn en daarnaast dien je zo iemand ook te betalen. En tenslotte: aan 1 iemand heb je binnen een UMC niet genoeg; het kost dus ook teveel.
    Misschien centraal verzamelen en opsturen naar artsen zonder grenzen.

  33. Er wordt zeer veel weggegooit. En het kost handen vol met geld. Als ik bedenk dat ik voor 3 maanden pantozol 117,- moet betalen, krab ik mezelf wel eens achter de oren als ik zie hoeveel ampullen, pillen en andere soorten medicijnen worden weggegooit.
    Pufjes die een patient gebruikt heeft, geef ik gewoon mee naar huis, Pillen die door de ene ontslagen patient gebruikt werden, probeer ik te hergebruiken als een andere patient hetzelfde middel moet hebben…
    Maar wat dacht je van het eten in de ziekenhuizen. Brood, beleg, drinken, warme hap. Alles wat niet gebruikt wordt, moet weggegooit worden, terwijl het echt nog niet over de houdbaarheidsdatum is…

  36. Zelf heb ik jaren in een zorginstelling in Roemenië gewerkt. Daar worden als sinds 2000 24 ouderen verzorgd met inco materiaal uit Nederland, wat hier vernietigd zou worden. We kregen gelukkig ook wel eens medicijnen van mensen die ze zelf niet meer gebruikten. Niks mis mee. We hebben er veel mensen blij mee kunnen maken, die anders gerust eerst 6 apotheken langs moesten om aan de medicatie van het recept te komen en ze dan spaarzaam innamen. Anders moest je weer overal langs en geld om ze te kopen hadden ze niet (en nog niet).

  38. Je hebt gelijk Jos, het is belachelijk wat er weg wordt gegooid. Dan heb je het nog niet over verband en inco matriaal gehad! Daar krijg je ook altijd grote hoeveelheden van wat je niet op kunt maken. Gooi maar weg als de patient is overleden. Je voelt je dan nog schuldig als je het meeneent naar een patient die hertzelfde gebruikt. Dit neemt de apotheek niet meer terug. In de kliko dan!
    groetjes van Gaby ( oud BMT lid )

  39. Ik heb na het overlijden van mijn schoonvader voor het eerst kunnen beleven, wat er inderdaad allemaal weg gegooid wordt. Hij had een levensverwachting van max 3 mnd, dus ook recepten gekregen voor 3 mnd. Omdat hij al naar twee weken overleden was, bleef dus heel veel spul over. Ik heb in de apotheek nagevraagd, waarom ze eigenlijk bij een terminale patient voor 3 mnd uitgeven, wetende, dat mogelijk honderden euros aan medicijnen weggegooid meoten worden. De antwoord was, dat het uitschrijven en bijhouden van herhaal recepten veel te ingewikkeld en duur zou worden.
    We hadden ook nog gekeken, of artsen zonder grenzen o.d. behoefte zou hebben aan de medicijnen, maar ook dat bleek iet het geval, dus alles maar vernietigd door de apotheek.
    In de terminale thuiszorg heb ik ook wel al beleeft, hoe weinig zicht er op het gebruik van morfine is. Geen dubbele controle en wat er met de overgebleven ampulles gebeurt… geen kijk op. De straatwaarde zou seker interessant zijn 😉

  40. Er wordt inderdaad veel verkwist.Ik werk in een ziekenhuis. Als een patient een med. gebruikt en het niet mee heeft gebracht, moeten wij het bestellen in de zkh.apotheek als we het niet standaard in de kast hebben. tegenwoordig kun je ook soms 10 of 20 tabletten bestellen, maar soms krijg je een doos van 50 stuks. Als de patient er maar 5 gebruikt gedurende de opname, moeten wij het restant meegeven. (gaat af van afdelingsbudget) Als patient met het med. moet stoppen is er dus veel over wat vernietigd moet worden.
    Ik ben het met de schrijver van het artikel over dat er veel geld bespaard zou kunnen worden als er niet zo’n burocratische organisatie was. Je kunt best zien of er ergens mee gerommeld is. Het is onzin om te denken dat iemand ongezien ergens gif in kan doen.

  41. Tweedehands medicatie wordt al jaren gebruikt in de zorg voor illegalen. In Amsterdam is er bijvoorbeeld de Witte Jas, waar onverzekerden zorg krijgen en waar gebruik gemaakt wordt van medicatie die mensen over hebben. Daar is, bij mijn weten, nog nooit iets aangetroffen wat bedorven was, of niet goed werkte. Als je medicatie goed verpakt en verzegeld kun je zien of er met aangebroken partijen is gerommeld, en is het gevaar van contaminatie door “psychiatrische gekken” niet aan de orde. Maar het echte probleem is natuurlijk het voorschrijfgedrag: er wordt te veel in grote hoeveelheden voorgeschreven.

  42. Farmaceutische bedrijven willen graag geld stoppen in de zorg, maar door de verscherpte richtlijnen en de mogelijke schijn van belangenverstrengeling zijn veel projecten in die samenwerking helaas gestopt.
    Overgens, ws, hoe komt het nu dat opeens de farmaceutische industrie om de hoek komt kijken terwijl hier de vraag is of de apotheek een fout geleverd produkt mag declareren bij een zorgverzekeraar? Opperste zorgvuldigheid is voor de medicatieverstrekking van belang. Dat een apotheek toch declareert lijkt op het eerste gezicht niet netjes, maar dat de medicatie die overgebleven is vernietigd wordt lijkt mij logisch. Een medicament doorgeven zonder dat je weet hoe er met dit tweedehandsje is omgegaan lijkt mij niet kwaliteits bevorderend. Stel je voor: Voor het zelfde geld tref je een (psychiatrisch) patient die gerommeld heeft met de medicatie en daar een smaakloos vergif in geinjecteerd heeft. Wie gaat daar verantwoordelijk voor zijn?

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.