‘Een goede begeleider is beter dan een verre vriend’. Hiermee verwijs ik natuurlijk naar een bekend spreekwoord. Het past namelijk goed bij mijn werkbegeleider.
Als ik ergens mee zit of als ik er niet meer uitkom dan kan ik haar altijd om hulp vragen. Zo vroeg ik in mijn eerste week nog hoe ik het handigst steunkousen aan kon doen en vroeg ik recentelijk nog wat ‘oedemateus’ betekende.
De vragen klinken achteraf dom in mijn oren, maar voor mijn werkbegeleider was gelukkig geen enkele vraag dom.
Ook vroeg ik regelmatig wat zij van mijn stagevoortgang vond. En dan gingen we rustig zitten en vertelde ze me wat ze van mijn handelingen en de samenwerking vond.
Aan het einde van elke dienst kreeg ik feedback over die dag. Bijvoorbeeld dat ik mij goed en open opstelde tegenover de bewoners. Of dat ik soms meer initiatief moet tonen.
Niet alleen in de diensturen maar ook buiten haar eigen diensturen regelt mijn begeleider de juiste begeleiding voor mij. Zo droeg ze mij aan een aantal collega’s over toen ze op vakantie ging. Dus kon ik met mijn vragen altijd bij iemand terecht. En ook die collega’s hielden mijn leerdoelen in de gaten.
Verder ben ik ook heel blij dat ik een goede werkbegeleider heb, want wat als een begeleider mij slechts ziet als een ‘tijdelijk hulpje’ of mij alles behalve begeleidt? Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt en daar wil ik haar hartelijk voor bedanken!
In Nursing juli-augustus staat een artikel over het begeleiden van stagiaires.
Mis het niet! (Redactie Nursing)
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account