Ria ontmoet een echtpaar waarvan de vrouw dementeert. Ze is ontroerd hoe haar partner hiermee omgaat.
Door mijn werk als persoonlijk begeleider van enkele bewoners van een zorgcentrum zie ik ook veel andere bewoners met hun familie of vrienden. Veel mensen hebben er moeite mee als hun ouders of partner aan dementie lijdt. Dat is ook heel triest en het is niet gemakkelijk om hiermee om te gaan. ‘Hij weet niet meer dat ik hier gisteren was.’ Of: ‘Het wordt alleen maar erger,’ zijn bijvoorbeeld opmerkingen die ik hoor.
Haren in de krul
Maar er zijn gelukkig ook mensen die er anders mee om kunnen gaan. Zo geniet ik momenteel van een echtpaar dat ik daar vaak tegenkom. Mevrouw is opgenomen op een afdeling voor psychogeriatrie. Haar man komt trouw elke dag op bezoek. Op vrijdagmiddag gaat ze naar de kapper en worden de haren weer mooi in de krul gedaan. Stralend loopt ze daarna naar haar man.
‘Wat ben je weer mooi,’ zegt hij dan.
Meezingen
Laatst begon mevrouw in een ritmisch tempo op de tafel te hameren en lachte daarbij. Haar man ging meedoen. Even later ging ze zingen en hij deed ook mee. Ik lachte naar hen en hij zei: ‘Wij hebben plezier.’ Ik antwoordde: ‘Zeker, lekker doen.’
Pilletjes
Laatst zat ik met mijn cliënt thee te drinken en het echtpaar kreeg bezoek van dochter en schoonzoon en ik ving het volgende gesprekje op. ‘Ze zeggen dat ze pilletjes moet hebben, want ze wordt onrustig,’ hoorde ik de man zeggen. ‘Ik zeg, ik merk er niks van dat ze onrustig wordt,’ ging hij verder. Ik had wel naar hem toe willen gaan en zeggen: ‘Ik begrijp wel dat uw vrouw bij u niet onrustig is. Bij u voelt ze zich op haar gemak, ze mag zichzelf zijn bij u.’
Positief
Maar ik wilde niet zo brutaal zijn en ik moet ook niet verzanden in een discussie over de geleverde zorg. Toch denk ik dat wij veel van hem kunnen leren. Wat hij doet is: hij is altijd positief tegen zijn vrouw en daarmee een voorbeeld voor iedereen.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account