Het is weer zover. Nachtdienst. Ik heb me maar geprobeerd erbij neer te leggen, dat ik niet mag gaan liggen.
Geen bed voor mij vannacht. Nee, ik moet kijken hoe anderen slapen. En ademen. En ik schreef al eerder; daar ben ik niet zo goed in. Mijn lichaam wil liggen, mijn hoofd wil slapen. Of ik nou mijn ogen ’s nachts open houd of dicht, mijn brein staat in de spaarstand.
Zo heb ik vannacht mijn hoofd gestoten tegen een bureaublad. Ik heb infuussystemen vol laten lopen; met lucht. Meerdere dingen vielen uit mijn handen. Sommige dingen pakte ik op en liet ik nogmaals los. Ik vraag me af waarom dingen altijd tegenwerken ’s nachts. Volgens mij hadden de infuussystemen de nacht van hun leven, mij te treiteren met al hun klemmen en bochten.
En ik merk wel dat wakker blijven mij steeds beter afgaat, in de loop van het aantal nachten. Ik gaap momenteel niet en voel me alert. Ik ben het alleen niet. Waar ik denk dat ik dingen met een overdagachtige routinezwier uitvoer, maak ik fouten bij de vleet. Geen ernstige fouten, gelukkig. Daarvoor staat er een collega naast me. Want sinds ik al dit aan mijn leidinggevende toevertrouwde, heb ik altijd een collega aan mij zij.
Een collega doet je goed. Ook al hebben wij samen slechts 5 patiënten en is dan een tweede pleeg wel duur. Ik kan haar zo goed gebruiken. Om mijn denkfouten te filteren en om mee over mannen te klagen of over onze bazen. Samen is de nacht korter. Samen ben je een beetje minder zielig.
Als ik wel alleen en ’s nachts moet werken, zoek ik een wakkere DJ op de radio. Een lotgenoot. Als ik kan, open ik ook twitter. Daar is altijd wel iemand wakker. Soms tweet ik iets en dan antwoordt er een medenachtbraker. Dan is nachtleven even wat minder doods.
Geen idee welke zorginstellingen nog twitter toestaan. En geen idee welke verpleegkundigen ’s nachts even tijd hebben voor een ‘tweetversatie’. Maar ik zou zeggen: als je óók niet kunt slapen, maak dat dan even bekend. Kom even met me kletsen, als je toch wakker bent. Of met elkaar, als ik slaap. Laten we een #hashtag afspreken, zodat we elkaar kunnen vinden in het donker.
Wie komt met me twitselen, tijdens het waken? Wie kent er nog een goeie nachtmop in 140 tekens? Zie ik jullie daar?
Nursing komt met iets nieuws op Twitter: #nursingnacht. Speciale tweets voor verpleegkundigen in de nachtdienst, die gelijkgestemde collega’s willen spreken. Lees meer.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account