Een cliënt is ’s avonds thuisgekomen vanuit het ziekenhuis waar die al drie weken werd verpleegd. Heftige infectie, moet zes weken een antibioticum intraveneus, waarvan er nu drie voorbij zijn. Wil per se naar huis in verband met familie die over is uit het buitenland. Dus: de transferverpleegkundige van het ziekenhuis legt contact met de thuiszorg.
‘Het gaat om vier momenten per dag, elke 6 uur.’ Mijn collega die de zorgvraag aanneemt legt uit dat wij in het VTT-team geen geplande zorg uitvoeren tussen 23.00 uur en 08.00 uur, maar alleen voor calamiteiten ingezet kunnen worden tijdens de bereikbaarheidsdienst. De verpleegkundige laat weten dat de cliënt in staat is om de gift van 2 uur ’s nachts zelf te verzorgen.
Met die wetenschap in het achterhoofd wordt de zorg toegezegd. Vervolgens komt er enkele uren later een telefoontje achteraan: de behandelend arts heeft besloten dat de medicijnen toch elke vier uur moeten worden toegediend. Overstappen op een ander antibioticum zodat er eenmaal per dag een cassette kan worden aangehangen, is absoluut onmogelijk. Mijn collega geeft aan dat die zorg niet door ons team gegeven kan worden. ‘Maar de cliënt zorgt zelf voor de giften van 24.00 en 04.00 uur’ was de reactie.
Vele telefoontjes later, waaronder eentje van de behandelend arts die kortweg aangeeft ‘de cliënt komt hoe dan ook naar huis, en die weet hoe de medicatie toegediend moet worden via een Bodyguard’ roepen bij mij en mijn collega het gevoel op dat hier niet zuiver wordt gehandeld. De Bodyguard wordt namelijk niet in het ziekenhuis gebruikt, dus kan de cliënt niet weten hoe de pomp gebruikt moet worden…
Ook zegt het ziekenhuis zorg toe zonder dat met ons te overleggen. De afspraak is dat we om 12.00 uur de volgende dag met de zorg beginnen, het ziekenhuis geeft door dat de cliënt de avond ervoor al naar huis komt en dat erop gerekend wordt dat wij er om 20.00 uur zijn voor een kennismakingsgesprek en steun bij het opstarten.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb die avond vijf kwartier bij de cliënt gezeten, uitgebreid de werking van de Bodyguard uitgelegd, en nogmaals gewezen op de afspraken die er rond het ontslag tussen de behandelend specialist en de thuiszorgorganisatie zijn gemaakt.
Ziekenhuisverplaatste zorg: jawel, maar niet zo! Vinden jullie dat wij deze zorg hadden moeten weigeren?!
Cred că alţi proprietari site-ul ar trebui să ia acest site ca un model, ghidul de stil foarte curat şi prietenos şi excelent de proiectare, să nu mai vorbim de conţinut. Sunteţi un expert în acest subiect!
En kadehdi kyky julkaista ihana artikla – vain sanoa Pidän tästä!
Acest lucru a fost destul de condiţia că există o mulţime de acolo doar de aşteptare pentru dreptul.
Au o zi frumoasă, prietenul meu!
Ah! la ultimul am găsit ceea ce căutam. Uneori este nevoie de un efort atât de mult pentru a găsi piesa chiar mici de informaţii utile.
Total Control Marketing Review – bucată mare de detalii pe care le-aţi primit pe site-ul acestui articol. Hope I a putea obţine, eventual, ceva mai mult o mulţime de chestii pe site-ul web. Eu va sosi din nou.
helemaal eens met de vorige reacties
De thuiszorg wordt onder het mom van zorgplicht als afvoerputje van de zorg gebruikt
het is schandalig, dat gewetensvolle thuiszorgmedewerkers die aan het eind van dit afschuifsysteem staan, de boel moeten rechtbreien.
De zorgplicht is, bij mijn weten, ervoor bedoeld te garanderen dat een patiënt de zorg krijgt die medisch noodzakelijk is en waar deze recht op heeft.
Deze patiënt ontvangt deze zorg in het ziekenhuis, maar onttrekt zich er willens en wetens aan. Vervolgens wordt in deze casus de zorgplicht als een eis weggelegd bij een thuiszorganisatie die niet de zorg kan bieden die medisch noodzakelijk is en waar de patiënt recht op heeft. En dan moet de thuiszorgorganisatie zich in allerlei bochten wringen om de geëiste zorg te leveren, waarvan het de vraag is of er in deze sprake is van verantwoorde zorg.
Nee, ik vind niet dat de thuiszorginstelling verplicht kan worden op deze voorwaarden zorg te leveren.
Verantwoord zorgen is naar mijn mening een afstemming tussen alle partijen, om te komen tot de beste zorg.
Ik wordt een beetje moe van die zorgplicht. Ook in het verpleeghuis hebben wij hiermee te maken.
Je krijgt een patient, die je de juiste zorg in de instelling gewoonweg niet kan bieden omdat je er de middelen niet voor hebt. Maar omdat je een zorgplicht hebt is de verpleging (en de patient) hier de dupe van.
Ik denk dat als je als organisatie bepaalde zorg niet kan weigeren, je dat als medewerker soms wel kan. Dan is het de organisatie die verdere stappen zal moeten ondernemen.
Formeel denk ik wel, maar in de feitelijkheid onmogelijk. Nu wordt je ‘gedwongen’ buiten je aanbod zorg te leveren, omdat er toch zorgplicht is, omdat je toch niet de patiënt willens en wetens in de kou kan laten staan. Maar ik denk dat je wel bijna verplicht ben in dit geval om een officiële klacht in te dienen naar het ziekenhuis, dat ze de veiligheid van de patiënt o in gevaar brengen, wanneer de patiënt zélf bij hoog en laag naar huis wil, dan moet die daarvoor tekenen, maar zonder dat blijft volgens mij het ziekenhuis nu echt in gebreke