Sommige zorgvragen kan ik niet laten liggen omdat ze te leuk zijn. Zo werd ik laatst gevraagd om een meneer te begeleiden tijdens het huwelijksfeest van zijn kleindochter.
Opa’s grootste wens was voor zijn familie een probleem. Hoe konden zij grootvader, die veel zorg nodig had, inpassen in deze chique bruiloft? De moeder van de bruid belde mij en legde het probleem voor. Haar vader wilde dolgraag bij de bruiloft van Patricia, zijn kleindochter, aanwezig zijn. Maar hij was dementerend, had diabetes en zat in een rolstoel. Meneer woonde al jaren in een verpleeghuis in Den Haag.
De bruiloft vond plaats in een niet aangepast kasteel in de Betuwe. De familie had gehoopt dat opa de naderende bruiloft snel zou vergeten. Maar de beste man vergat een hoop, maar niet dit feest. Elke keer kwam hij er weer op terug.
Dus, ja, ze moesten er wel iets mee. Gelukkig had zijn dochter vanmorgen mijn auto langs zien rijden, met mijn website daarop. Vandaar dat ze mij belde. De zorg voor opa zou worden vergoed door het bruidspaar.
Weldra maakten we kennis. Na een plezierig gesprek kreeg ik een uitdraai van het plan voor de huwelijksdag. Mijn taak was om het ontbrekende deel ‘Opa’ hieraan toe te voegen.
Na een bezoek aan de kapper en het aantrekken van een mooi pak, zag meneer er statig en gelukkig uit. Met hulp van de verpleging zat opa weldra in mijn auto. Rolstoel en verpleegartikelen achterin. Opa genoot volop van de autorit, vooral toen we onderweg zijn kantoor zagen waar hij jaren had gewerkt.
Op de trouwlocatie werden we feestelijk onthaald met champagne en lekkere hapjes. Voordat ik er erg in had, had opa zijn glas leeg en al een tweede in handen. Tijdens de huwelijksinzegening was hij zichtbaar ontroerd. Na het ja-woord, barstte hij in tranen uit. Het pakje zakdoekjes dat ik bij me had, was nauwelijks voldoende.
Daarna had die lieve man geen belangstelling meer voor de bruiloft, maar enkel oog voor al dat lekkers dat werd geserveerd. Geen probleem overigens. Volgens het protocol, testte ik regelmatig de bloedsuiker en spoot zo nodig insuline bij. Dat het eten niet meer zo netjes lukte, deerde niet. Hij was voorzien van een groot servet.
De moeder van de bruid vertelde mij dat de avondmaaltijd bovenin het kasteel zou zijn. Teveel trappen om opa met rolstoel en al heen te brengen. Ze hoopte dat haar vader voor die tijd ‘de brui eraan zou geven’.
Maar die goede man genoot nog met volle teugen, terwijl verschillende familieleden kwamen informeren of opa al vermoeid was. Alsof het in het plan was opgenomen, zei hij een kwartier voor de maaltijd: ‘Ik ben een beetje moe, ik wil naar huis, slapen.’ In een oogwenk werd opa in mijn auto getild en door de hele familie uitgezwaaid.
Annelies Blekman is verpleegkundige en zzp’er in de zorg. Dit is haar laatste blog.
Ze houdt op 30 oktober 2012 een workshop over starten als zzp’er in de zorg.
Meer Nursing
Richtlijnen en protocollen
Op deze pagina proberen we de laatste richtlijnen voor je bij te houden. Heb je een tip? Mail marloes.oelen@reedbusiness.nl
Ga naar de pagina verpleegkundige richtlijnen en protocollen
Nursing experts
Collega’s die weten waar ze het over hebben, die de diepte ingaan. Paul, Annelies en Henri zijn ieder op hun eigen vakgebied experts. Iedere zes weken plaatsen zij een nieuwe vakinhoudelijke blog over hun werk. Zo blijf je bij!
Ga naar de Nursing Experts
Leren en loopbaan
In de sectie Leren en Loopbaan lees je de leukste artikelen over je carrière, salaris, onderhandelen werken in de nacht en agressie.
Lees meer.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account