Ik moest er 3 en 10 juni aan geloven: de beruchte praktijktoets.
Op drie juni was de praktijkdag. Ik was oudste van dienst en had de zorg voor een baby van 5 maanden met respiratoire insufficiëntie vanwege gesloten TBC, een kind van 15 met hoog energetisch trauma, en een kind van 5 met hemofilie A die factor VIII toegediend kreeg pre- en post OK.
De 10e werd ik ‘ondervraagd’. De week ertussen heb ik voorbereid. En gestrest. Ik heb de ziektebeelden uitgewerkt, de casussen kende ik van haver tot gort. Van te voren had ik een verslag gemaakt over hoe ik die dag gewerkt had, met verantwoordingen waarom ik bepaalde keuzes had gemaakt.
Het gesprek begon met verduidelijkingsvragen en daarna kreeg ik zelf vijf minuten gesprekstijd. Ik heb de keuzes over mijn doelen in het zorgplan toegelicht. En daarna begon het vragenvuur: waarom heb je die keuze gemaakt, wat is jouw rol daarin, wat zijn jouw criteria als oudste van dienst, wanneer draag je de verantwoording over, etc.
Toen het gesprek voorbij was, ben ik even mijn hart gaan luchten bij collega’s. Ik kon er niks van zeggen, het kon alles of niks worden voor mijn gevoel. Heel erg spannend.
De beoordeling: een aantal duidelijke leerpunten voor de volgende keer. Maar ik ben geslaagd! 50% kinderverpleegkundige.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account