Ik heb een hekel aan wachten. En veel cliënten ook.
Als je met mij op een bepaalde tijd een afspraak maakt, dan verwacht ik ook dat je er bent. Te vroeg vind ik niet zo erg als te laat. Nu woon ik in het fraaie Brabantse land, waar het bij de cultuur lijkt te horen om altijd een kwartiertje te laat te zijn.
Ik heb daar nooit aan kunnen wennen. Zelfs in mijn werk ben ik bijna altijd op de afgesproken dwangtijd bij een cliënt. En als me dat niet lukt, dan bel ik even. Hetzelfde geldt voor privé-afspraken.
We wachten wat af, ook in de zorg! Op de dokter, die belooft snel terug te bellen, maar waarbij het begrip ‘snel’ iets heel anders betekent dan wat jij er onder verstaat. Of als je met de huisartsenpost belt, en je krijgt het bekende verhaal ‘alle medewerkers zijn in gesprek, u wordt zo spoedig mogelijk geholpen’. Vijf minuten later hoor je dezelfde mededeling nog steeds.
Ik ben ongetwijfeld niet de enige zorgmedewerker die een gruwelijke hekel heeft aan wachten. Alhoewel, als je sommige cliënten mag geloven, dan interesseert het de gemiddelde zorgbroeder of -zuster helemaal niks, dat cliënten moeten wachten. Een, soms twee uur te laat komen lijkt soms heel gewoon te zijn.
De ene cliënt heeft daar begrip voor en verwacht je tussen 10 en 12 uur, de ander wil precies om half elf geholpen worden, niet te vroeg en niet te laat. En natuurlijk is het vervelend als je afhankelijk bent en moet zitten (of liggen) wachten tot je geholpen wordt. Ik (en vele zorgmedewerkers met mij) heb daar alle begrip voor. Maar: soms is het gewoon niet mogelijk om precies op tijd zorg te kunnen leveren.
Dan is wachten helaas de enige optie om de hulp te krijgen die je wilt hebben.
Misschien zouden we met zijn allen wat beter moeten leren om te wachten. Dan is het ook wat makkelijker om met de tijdsdruk om te gaan. De tijdsdruk van het dagelijks leven, de tijdsdruk van het werk.
Aan de andere kant: je mag ook best wel ongeduldig zijn. Als het wachten te lang duurt, zoals bijvoorbeeld bij een geopende brug, de lange file op de snelweg, wachten op een arts bij de Spoedeisende Hulp, de storting van je salaris, het nieuwe dienstrooster, een nieuwe CAO VVT.
Zou iemand ooit wel eens onderzocht hebben hoe lang we met zijn allen per dag moeten wachten, en wat dat op zou leveren als we wat beter onze afspraken nakomen? Iemand een idee?
Jos is werkzaam in een VVT-team | Twitter: @broederjos
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account