‘Zo gaat het dus niet langer in de zorgsector’. Een pakkender kop kun je in de krant niet verzinnen om ‘s-ochtends bij het ontbijt mijn aandacht te trekken.
Mijn Brabants Dagblad van vanochtend besteedt op de voorpagina en verderop in de krant uitgebreid aandacht aan de ‘komende vergrijzingsgolf’, die vooral in Brabant wordt verwacht.
Gedeputeerde van Haaften van de provincie wil komen tot de oprichting van een zorgacademie. Onderwijsinstellingen en zorgorganisaties moeten daarin samenwerken zodat behandelmethoden, technieken en gedrag beter op elkaar afgestemd kunnen worden, en er dus efficiënter kan worden gewerkt. Er is 17 miljoen euro voor het plan beschikbaar.
Met een kop thee in de ene hand en een boterham in de andere lees ik het begeleidende artikel door. En vrij snel valt mijn oog op de opmerking van de gedeputeerde: ‘de provincie wil een schepje boven op de zelfredzaamheid van mensen doen.’ Van Haaften noemt het ‘het afschalen van de zorg’. En daarmee bedoelt ze ‘minder is meer’.
De gedeputeerde meldt: ‘Uitgangspunt is dat iedereen zo lang mogelijk zelf de regie houdt, waar nodig met ondersteuning van mantelzorgsters of professionele zorgondersteuners.’ Natuurlijk zijn ook mensen aan het bed nodig, maar mensen moeten zo lang mogelijk thuis blijven wonen volgens de provincie.
De domotica moet ook slimmer worden ingezet. ‘Want met hulpmiddelen voor personeel en cliënt kan het werk een stuk slimmer, efficiënter en gemakkelijker worden gedaan’. En dan moet er niet alleen geld worden besteed aan de ontwikkeling van die technologie, maar ‘ook de mensen in de thuiszorg moeten er in thuis raken en weten hoe die techniek werkt’.
Ik laat het artikel even op mij inwerken, want de cijfers in het artikel liegen er niet om: in 2015 is het percentage 70+’ers in Brabant 23%. Het komend decennium zullen bij ongewijzigd beleid 470.000 mensen extra nodig zijn in de zorg, en zijn de kosten voor de gezondheidszorg in 2025 gestegen tot bijna 70 miljard euro. Is hier eindelijk de oplossing voor het personeelstekort in de zorg gevonden? In mijn praktijk kom ik steeds meer mensen tegen die besluiten de regie in eigen hand te houden. Kinderen die zelf de zorg voor hun vader of moeder op zich nemen, een cursus Mantelzorg volgen en alleen een beroep doen op professionele zorg als het echt niet anders kan.
Als dan af en toe een professionele zorgondersteuner langs kan komen om te horen hoe het gaat en tips te geven, dan is de familie niet meer afhankelijk van de hulpverleners. ‘Want we zijn feitelijk de hele ochtend aan huis gebonden als er iemand van de thuiszorg langs komt. De ene dag staan ze om acht uur voor de deur, en de volgende dag pas rond elf uur. Je kunt er nooit echt op bouwen’ zo klaagde een cliënt onlangs. En ik kon haar daar alleen maar gelijk in geven.
In oktober moet het plan rond de zorgacademie klaar zijn. Zijn er in jullie provincie ook ontwikkelingen op dit gebied te melden? Ik ben benieuwd!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account