Wat ik vaak doe op school, maar ook thuis of buiten, is nadenken. Ik denk over van alles, maar vooral over mijn toekomst.
Als het allemaal gaat zoals het moet gaan mag ik mijzelf in 2013 officieel verpleegkundige noemen. Een beroep waarvoor ik vier jaar heb geleerd. Ga ik dan meteen aan de slag als verpleegkundige? Of wil ik liever doorleren?
Op dit moment weet ik nog echt niet wat ik wil gaan doen. Er zijn zoveel verschillende (vervolg)opleidingen voor verpleegkundigen. En je kunt ook nog een andere kant op in de medische wereld als je dat interessanter vindt. Zoals biologie en medisch laboratoriumonderzoek. Of in sommige gevallen zelfs geneeskunde.
Mijn jongensdroom is en blijft ambulancebroeder. De actie en de ambulance spreken mij mijn hele leven al aan. Maar mijn stage in een verzorgingshuis vond ik ook leuk en interessant. Mijn docent zei een keer tegen me dat anesthesiemedewerker misschien wel iets voor me was. Volgens haar is het een goede springplak naar de ambulance. Maar ik zou het niet weten!
Gelukkig maar want ik ben pas tweedejaars leerling-verpleegkundige en heb dus genoeg tijd om erover na te denken. Bovendien ben ik druk bezig met mijn opleiding. Maar nadenken over mijn toekomst blijf ik doen.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account