Dit is een bijdrage van Nursing congressen en valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie.
Uitgestelde zorg door corona en het verplaatsen van complexere zorg naar de wijk zorgen ervoor dat de wijkverpleegkundige het steeds drukker krijgt. Tegelijkertijd lopen het verzuim en de uitstroom op. Hoe blijft het vak aantrekkelijk?
tekst: Naomi van Esschoten
Terwijl de coronabesmettingen ongekend hoog oplopen, zitten steeds meer verpleegkundigen en verzorgenden thuis wegens ziekte. Als voorzitter van beroepsvereniging van verpleegkundigen V&VN moet Bianca Buurman dan ook de ene moeilijke beslissing na de andere nemen over complexe vraagstukken, zoals hoe code zwart zo lang mogelijk uitgesteld kan worden en of een nieuwe, zware lockdown niet de beste oplossing is. ‘Ik heb geen invloed op de personeelstekorten en op de maatregelen, maar kan alleen aangeven hoe de situatie is en opkomen voor de belangen van alle verpleegkundigen en verzorgenden.’
Samen veranderen
Sinds februari 2021 is Bianca voorzitter van V&VN. ‘Van huis uit ben ik verpleegkundige. Ik heb in het ziekenhuis gewerkt en een studie verplegingswetenschappen gevolgd. Daarin kreeg ik de mogelijkheid om promotieonderzoek te doen naar kwetsbare ouderen. Daaruit volgde meer onderzoek, onder meer naar een betere transmurale overdracht en het bevorderen van zelfredzaamheid om acute zorg te voorkomen. Toen V&VN me begin dit jaar vroeg om mijn werk als hoogleraar Acute zorg te combineren met het voorzitterschap van de vereniging, dacht ik: als we verandering willen, moeten we het samen doen.’
Steeds drukker
En die verandering is broodnodig. ‘Voor de wijkverpleegkunde loopt de druk op. Naast alle zorg die de wijkverpleegkundige al doet, komt daar nu de uitgestelde zorg voor corona bij. Door het dreigende zorginfarct wachten mensen nu langer, waardoor de kans groter is dat ze meer klachten krijgen, minder mobiel raken en dus nog meer zorg nodig hebben. Bovendien wordt het de komende jaren alleen nog maar drukker. Naast de vergrijzing komt er meer zorg naar de thuissetting. Denk aan ziekenhuiszorg zoals covid-zorg of monitoring op afstand, maar ook oncologische zorg en ggz-zorg komen vaker naar de wijk.’
Grens bereikt
Tegelijkertijd heeft de wijkverpleging te maken met weinig instroom en een hoge uitstroom. ‘Vanuit de opleiding kiezen niet veel mensen voor de wijk. Dat komt omdat ze er in de opleiding weinig mee te maken krijgen. En door de personeelstekorten zetten veel wijkverpleegkundigen nu al twee jaar lang een tandje bij. Daar zit een grens aan, waardoor we te maken krijgen met meer ziekteverzuim en verpleegkundigen die er zelfs mee stoppen. Doodzonde, want met al die nieuwe ontwikkelingen heb je juist veel variatie in mensen en soorten zorg.’
Schoolbanken in
De uitdaging is dan ook om te laten zien hoe aantrekkelijk het vak is. ‘Dat doen we deels door mensen in de opleiding nu ook stages te laten lopen in de wijk’, vertelt Buurman. ‘Maar het is ook belangrijk om mensen binnen te houden. Een belangrijk element daarin vind ik de mogelijkheid om je verder te ontwikkelen, bijvoorbeeld in dementie of somatische klachten. Ik vind dat verpleegkundigen en verzorgenden een scholingsbudget moeten krijgen zodat ze kunnen bijblijven in hun vak. Vaak krijg je op een nascholing nieuwe inzichten van leuke sprekers of hoor je van collega’s hoe zij het aanpakken: dat geeft inspiratie waardoor je weer zin krijgt in je werk.’
Maak tijd
Maar het belangrijkste vindt Bianca Buurman dat wijkverpleegkundigen zichzelf niet uit het oog verliezen. ‘Goed voor je cliënten zorgen begint met goed zorgen voor jezelf en je team. Pas geleden hoorde ik dat een multidisciplinair overleg over een vrouw met dementie met gedragsproblemen was geschrapt wegens tijdsgebrek. Terwijl het niet oplossen van die problemen waarschijnlijk leidt tot meer zorg en meer frustratie bij medewerkers. Maak dus tijd. Voor overleg, maar ook om te praten over hoe je de zorg samen vormgeeft nu er voorlopig nog een tekort aan mensen is. Er is bijvoorbeeld nog veel te winnen door meer in te zetten op meer zelfredzaamheid, maar dat vraagt aan het begin soms ook meer tijd. Door goede teamafspraken te maken, houd je het werk ook samen leuk.’
Meer weten?
Op de Dag van de Wijkverpleging vertelt Bianca Buurman meer over de actuele ontwikkelingen op het gebied van wijkverpleging en de gevolgen daarvan. Meld je nu aan!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account