Een jaar of tien geleden sprak ik een zorgbestuurder over de toekomst. Het ziekenhuis zoals we dat allemaal kennen, had volgens hem zijn langste tijd gehad.
Een jaar of tien geleden sprak ik een zorgbestuurder over de toekomst. Het ziekenhuis zoals we dat allemaal kennen, had volgens hem zijn langste tijd gehad. Er zou plaats blijven voor chirurgie, intensive care en hooggespecialiseerde activiteiten, maar de (relatief) laagcomplexe zorg voor chronisch zieke ouderen zou allemaal verhuizen naar thuis. Dat is goedkoper, veiliger en prettiger voor de patiënt.
De werkelijkheid is weerbarstig. Inmiddels ziet vrijwel iedereen graag dat chronisch zieke ouderen vooral thuis worden begeleid, maar het ziekenhuis blijft een enorme aantrekkingskracht hebben, zowel op ouderen zelf, als op verpleegkundigen.
Deels is dat een culturele kwestie. Ouderen koesteren
