Longarts Sander de Hosson moet slikken als zijn rol bij een terminale longkankerpatiënt is uitgespeeld. De palliatieve thuiszorg neemt het over.
Op verzoek van de thuiszorgverpleegkundige rijd ik aan het einde van een koude vrijdagmiddag het dorp binnen waar de patiënt woont. Ze is achter in de vijftig en heeft longkanker, met al vele uitzaaiingen toen ik haar voor het eerst de hand schudde in het ziekenhuis. De eerste chemotherapie was een complete voltreffer. Ze putte hieruit hoop op een nog veel langer resultaat, een hoop die ik intens met haar meebeleefde. Het klikte. Zes weken daarna kwam er slecht bericht: nieuwe uitzaaiingen en de tumor was groter dan ooit tevoren. Na
