Iedere verpleegkundige kent het gevoel: je weet dat er iets niet in orde is met je patiënt, maar je kunt niet benoemen wat. Met het niet-pluisgevoel herkennen verpleegkundigen achteruitgang van patiënten nog voordat sprake is van objectieve achteruitgang van vitale functies. Om het niet-pluisgevoel beter te verwoorden is er een nieuw instrument: de DENWIS.
Verpleegkundige Tanja Bruins kan tal van situaties noemen waarin zij een niet-pluisgevoel had. Onlangs nog, toen een patiënt met dementie vanuit huis werd opgenomen in een woonzorgcentrum van Amstelring waar Bruins werkt. ‘Het dag- en nachtritme van meneer was in de war, hij was erg onrustig en plaste in de hoek van zijn kamer. Zijn vitale parameters waren in orde. Je zou kunnen denken: de signalen passen bij de onrust van een dementerende. Maar mijn gevoel zei iets anders. Ik adviseerde de arts om de urine te testen.’ De arts stemde
