Iedere verpleegkundige kent het gevoel: je weet dat er iets niet in orde is met je patiënt, maar je kunt niet benoemen wat. Met het niet-pluisgevoel herkennen verpleegkundigen achteruitgang van patiënten nog voordat sprake is van objectieve achteruitgang van vitale functies. Om het niet-pluisgevoel beter te verwoorden is er een nieuw instrument: de DENWIS.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Verpleegkundige Tanja Bruins kan tal van situaties noemen waarin zij een niet-pluisgevoel had. Onlangs nog, toen een patiënt met dementie vanuit huis werd opgenomen in een woonzorgcentrum van Amstelring waar Bruins werkt. ‘Het dag- en nachtritme van meneer was in de war, hij was erg onrustig en plaste in de hoek van zijn kamer. Zijn vitale parameters waren in orde. Je zou kunnen denken: de signalen passen bij de onrust van een dementerende. Maar mijn gevoel zei iets anders. Ik adviseerde de arts om de urine te testen.’ De arts stemde
