In de rubriek ‘Talent’ vertellen verpleegkundigen hoe zij hun ambities waarmaken. Deze maand: Marjolein Robaeys-Wesseling (24), leerling-verpleegkundige op een dementieafdeling in Lisidunahof in Leusden.
Trots op?
‘Door de stage die ik nu loop, heb ik beter inzicht gekregen in de dementiezorg. Juist daar moet je genieten van de kleine gebaren van bewoners: een lach op hun gezicht of samen zijn bij het avondeten.’
Inspirators?
‘Mijn moeder, ook verpleegkundige, en de lessen verzorging die ik tijdens de middelbare school heb gevolgd. Daardoor ben ik van gedachten veranderd over mijn vervolgopleiding. Ik wilde eerst eigenlijk het onderwijs in.’
Kan niet zonder?
‘Humor op het werk. Ik vind het belangrijk dat je met collega’s kunt lachen, maar ook serieuze zaken kunt bespreken. En collegialiteit: je moet elkaar kunnen helpen zonder gemopper.’
Belangrijkste gebeurtenis?
‘In 2017 ging ik stage lopen op een afdeling met dementerenden. Daardoor moest ik afscheid nemen van mijn vaste groep. Een van hen nodigde me uit voor haar honderdste verjaardag. Samen met haar en haar dochter heb ik haar verjaardag gevierd. Dit voelde heel speciaal. Ze weet nog steeds precies wie ik ben.’
Wat doe je het liefst?
‘Luisteren naar de verhalen die bewoners vertellen over vroeger, maar ook over hoe ze nu in het leven staan. Als je je tijd goed indeelt, kan je veel tijd en aandacht geven aan de bewoners.’
Wat doe je over vijf jaar?
‘Over vijf jaar zie ik mijzelf dit werk zeker nog wel doen. Er is nog zo veel te leren en te verbeteren. Misschien dat ik ooit nog voor de revalidatie of de psychiatrie kies, ik zie wel waar het werk mij brengt.’
Als collega’s zeggen: ‘typisch Marjolein’, wat bedoelen ze dan?
‘Hardwerkend, leergierig, enthousiast en communicatief niet altijd even handig. Ze weet van aanpakken en wil altijd meer leren. Ze houdt rekening met haar collega’s en springt bij waar nodig.’(AM)
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account