Het St. Pieters en Bloklands Gasthuis in Amersfoort heeft bij de verandering van het reanimatiebeleid geen ernstige onzorgvuldigheden begaan. Dat heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) vrijdag laten weten. Wel vindt de IGZ het onjuist dat het verzorgingshuis de leeftijd van zeventig jaar aangaf als grens voor reanimatie.
Het huis had de bewoners een brief gestuurd waarin stond dat de kwaliteit
van leven van oudere mensen ernstig achteruit zou kunnen gaan na reanimatie. De
zeventigplussers konden vervolgens zelf aangeven of ze wel of niet gereanimeerd
zouden willen worden in de toekomst.
van leven van oudere mensen ernstig achteruit zou kunnen gaan na reanimatie. De
zeventigplussers konden vervolgens zelf aangeven of ze wel of niet gereanimeerd
zouden willen worden in de toekomst.
Individuele beslissing
De IGZ vindt de brief die het
verzorgingshuis aan familie en bewoners stuurde
slecht geformuleerd. Volgens de Inspectie wekte de directie daarin onterecht de
indruk dat reanimatie bij mensen boven de 70 jaar niet zinvol zou zijn. ‘Dat is
wetenschappelijk gezien onjuist. Het al of niet reanimeren is een individuele
beslissing van een bewoner. Die moet daarover goed zijn geïnformeerd’, stelt de
IGZ.
De IGZ vindt de brief die het
verzorgingshuis aan familie en bewoners stuurde
slecht geformuleerd. Volgens de Inspectie wekte de directie daarin onterecht de
indruk dat reanimatie bij mensen boven de 70 jaar niet zinvol zou zijn. ‘Dat is
wetenschappelijk gezien onjuist. Het al of niet reanimeren is een individuele
beslissing van een bewoner. Die moet daarover goed zijn geïnformeerd’, stelt de
IGZ.
Zorgplan
Ook de medewerkers moeten goed geïnformeerd
zijn, zegt V&VN in een reactie op de discussie. ‘Reanimeerbeleid vraagt goede communicatie naar bewoners
én naar verpleegkundigen en verzorgenden. Het moet duidelijk zijn welke keuze
is gemaakt door de bewoner. In elk individueel zorgplan moet dit duidelijk en
direct na opname worden opgenomen.’ Daarnaast kan de keuze zichtbaar worden
gemaakt door het al dan niet dragen van een SOS-armbandje, vindt
V&VN.
Ook de medewerkers moeten goed geïnformeerd
zijn, zegt V&VN in een reactie op de discussie. ‘Reanimeerbeleid vraagt goede communicatie naar bewoners
én naar verpleegkundigen en verzorgenden. Het moet duidelijk zijn welke keuze
is gemaakt door de bewoner. In elk individueel zorgplan moet dit duidelijk en
direct na opname worden opgenomen.’ Daarnaast kan de keuze zichtbaar worden
gemaakt door het al dan niet dragen van een SOS-armbandje, vindt
V&VN.
Vaardigheden
Een verzorgingshuis dient de vaardigheden op reanimatiegebied
van verpleegkundigen en verzorgenden op peil houden, zegt V&VN.
Daarvoor moeten medewerkers goed opgeleid zijn en minstens één maal
per jaar – maar liever twee maal – de vaardigheden onderhouden door training. In
iedere dienst moet er minstens één geschoolde medewerker in huis zijn, die
in acute gevallen kan reanimeren, aldus de beroepsvereniging.
Een verzorgingshuis dient de vaardigheden op reanimatiegebied
van verpleegkundigen en verzorgenden op peil houden, zegt V&VN.
Daarvoor moeten medewerkers goed opgeleid zijn en minstens één maal
per jaar – maar liever twee maal – de vaardigheden onderhouden door training. In
iedere dienst moet er minstens één geschoolde medewerker in huis zijn, die
in acute gevallen kan reanimeren, aldus de beroepsvereniging.
Door: redactie Nursing
V&VN
V&VN
Lees ook:
- Reanimatierichtlijn
verzorgingshuis opgeschort Stopzetten
reanimatie in verzorgingshuis schokt kamer
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account