De uitzending van Zomergasten van zondag 25 augustus*, met longarts Wanda de Kanter, maakte het maar weer eens duidelijk: wat vinden veel verpleegkundigen en andere zorgprofessionals het toch lastig om met patiënten over de dood te praten.
Zoals voor zoveel dingen geldt: alles is te leren. Het is een kwestie van oefenen. Oefenen gaat het meest makkelijk in een veilige omgeving. Dus wijs ik alle verpleegkundigen en verzorgenden met plezier op de Vergankelijkheidsdag die eraan komt: 23 september. Vergankelijkheidsdag nodigt burgers uit na te denken over het feit dat ze sterfelijk zijn. Je kunt het in je eentje doen, maar je kunt er ook een gespreksonderwerp van maken met gezinsleden. Als het maar veilig voelt, kan er niets mis gaan.
Vergankelijkheidsdag is de ideale dag om te doen wat je eigenlijk al lange tijd voor je uitschuift: een testament regelen, vastleggen wat er na je dood met je socials moet gebeuren, het opstellen van een wilsverklaring, een afspraak maken met een uitvaartondernemer, een bezoek brengen aan de begraafplaats waar je later misschien wilt liggen, met je partner praten over wat je wel en niet wilt als je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn, et cetera.
Het is ook de ideale dag om na te denken over wat je nog wilt in het leven. Wat staat er op je bucketlist? Welke reizen wil je maken? Welke boeken wil je nog absoluut lezen? Wat wil je nog meemaken? Maak maar eens wat lijstjes. In het leven van alledag is het niet eenvoudig om bij dergelijke vragen stil te staan, laat staan ernaar te leven. De Vergankelijkheidsdag nodigt uit dat juist wel te doen.
Het is ten slotte ook de ideale dag om de lieve mensen om je heen aandacht te geven. Toost met elkaar op het leven. Bekijk samen de vakantiefoto’s van jaren geleden. Of schrijf een brief aan je kinderen, voor als je er later niet meer bent. In de waan van de dag staan maar weinig mensen stil bij de bijzonderheid van het leven an sich. De Vergankelijkheidsdag daagt uit die bijzonderheid te beleven.
De Vergankelijkheidsdag bestaat niet alleen in Nederland, maar ook in België, Engeland (Mortality Day) en Zweden (Höstdagjämmning). Diverse opleidingsinstituten, therapeutische praktijken, zorginstellingen, rouwgroepen en uitvaartondernemers in Nederland organiseren speciale activiteiten t.b.v. de Vergankelijkheidsdag. Dit gebeurt om burgers te verleiden zich even een dagje te focussen op hun sterfelijkheid.
Door de Vergankelijkheidsdag te ervaren, worden mensen zich meer bewust van hun sterfelijkheid. Dit bewustzijn kan bijdragen aan een betere kwaliteit van leven. Als alle verpleegkundigen en verzorgenden iets met de Vergankelijkheidsdag zouden doen, zullen ze vanzelf ervaren dat bezig zijn met en/of praten over de dood helemaal niet moeilijk is. Natuurlijk kan het confronterend zijn en kun je er verdrietig van worden, maar het heeft ook positieve, waardevolle kanten. En bovendien: iedereen kan het. Net zoals iedereen ook over het weer, de mode of de politiek iets kan zeggen.
Na Vergankelijkheidsdag kun je gewoon weer verder leven. Misschien zelfs met een lichter gemoed.
*De uitzending van Zomergasten met Wanda de Kanter in 5 minuten
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account