In het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven zorgde covid-19 ervoor dat verpleegkundigen zich in een mum van tijd ontplooiden in de rol die bij hen past. Dat stelt Janine Clevers, teamleider van de afdeling chirurgie.
Ook al ging het wetsvoorstel BIG II van tafel, als ziekenhuis kozen wij ervoor om door te gaan met de verdere professionalisering van onze verpleegkundigen. Als ziekenhuis willen we onze verpleegkundigen nieuwe kansen, ontwikkelmogelijkheden en toekomstperspectief bieden. Ze moeten in het Catharina kunnen werken in een functie die recht doet aan hun opleidingsniveau en ervaring.
Eind vorig jaar startten drie afdelingen met een proeftuin voor functiedifferentiatie: de verpleegafdeling gynaecologie-urologie, het Urologisch Behandelcentrum (UBC) en mijn afdeling chirurgie. We gingen de proeftuinen in met onder meer de vraag: wat is de juiste mix aan verpleegkundigen en regieverpleegkundigen?
En toen kwam corona. In de snel veranderende situatie was het bijzonder om te zien hoe (toekomstige) regieverpleegkundigen op een natuurlijke manier hun nieuwe rol aannamen. Er was plots een nieuwe patiëntencategorie en processen moesten opnieuw worden ingericht. Geweldig hoe sommigen echte leiders werden en anderen lieten zien hoe waardevol ze kunnen zijn voor patiënten. Zonder verzoek, zonder sturing. Het ging vanzelf. Ik ben onwijs trots op de flexibiliteit van al onze verpleegkundigen.
Iedereen in verpleegkundeland heeft een mening over functiedifferentiatie. Nursing volgt alles op de voet, dat lees je hier >>>
Zo werden we op een avond in maart om elf uur geconfronteerd met de eerste positief geteste verpleegkundige. Dat maakte dat alle patiënten met wie zij in contact was geweest in isolatie moesten. Binnen een uur stond er een cohortafdeling. De regieverpleegkundigen hadden meteen het overzicht en samen met de verpleegkundigen gingen ze aan de slag.
Van materialen regelen tot familie inlichten. Van isolatie-afspraken uitwerken tot collega’s bijpraten, instrueren en helpen. Binnen 1,5 uur stond alles in de steigers. Een uitstekend draaiend team.
Wat mij ook opviel: de regieverpleegkundigen pakten hun rol alsof het vanzelfsprekend was. Ze informeerden en begeleidden patiënten en naasten op de juiste manier, namen de coördinatie op zich en dachten afdeling-overstijgend. Hier was verpleegkundig leiderschap te zien.
Ik hoor je denken: dat kan een mbo-verpleegkundige toch ook? Jazeker! Maar van de verpleegkundige verwachten we het in de nieuwe functieprofielen niet per se. Het is geweldig als de verpleegkundige onderdelen oppakt, maar als regieverpleegkundige moet je op deze manier kunnen denken en werken. Door het tempo en de complexiteit van het coronawerk werd duidelijk wat de meerwaarde van een regieverpleegkundige kan zijn.
Ook veel mbo-opgeleide collega’s pakten in deze crisis een krachtige rol. Zij bleven dichtbij de patiënt. Zo bedacht een van hen om voor de families foto-instructies op te hangen voor het aan- en uittrekken van isolatiekleding. Super praktisch, voor zowel naasten als zorgprofessionals.
We hadden te maken met een compleet nieuwe patiëntencategorie. We zijn gewend aan veel lijnen, katheters, sondes en wonden. Nu kregen we patiënten die bij wijze van spreken alleen zuurstof kregen, maar van het ene op het andere moment kritiek konden worden.
Samen met de longartsen verkenden we de patiëntencategorie. De verpleegkundige inbreng en eigen klinische blik was hierbij essentieel. In een korte tijdspanne ontwikkelden regieverpleegkundigen een zorgplan, met inbreng van het hele team. Zodat we ziekenhuisbreed op dezelfde manier deze zorg konden geven.
Na de proeftuin hebben we selectiegesprekken gevoerd met de verpleegkundigen die vooraf hadden aangegeven verder te willen in de rol van regie. Een aantal concludeerde zelf zich toch niet fijn te voelen in deze rol. De coronasituatie had dit voor hen helder gemaakt.
De proeftuin is inmiddels officieel afgerond. Het heeft binnen mijn team veel duidelijkheid en saamhorigheid gebracht. Veel (regie)verpleegkundigen zijn zich versneld bewust geworden van hun competenties en vaardigheden.
Voor hun volgende stappen biedt het ziekenhuis loopbaanpaden aan, waarin elke verpleegkundige uiteenlopende mogelijkheden krijgt om zich op persoonlijk en professioneel vlak verder te ontwikkelen.
Ik denk dat het goed is dat hbo-opgeleide verpleegkundigen de kans krijgen om in de functie van regieverpleegkundige hun ‘hbo-kant’ te ontwikkelen. Ze komen vaak vanzelf bovendrijven. Ik heb het in coronatijd met eigen ogen gezien.
Janine Clevers is teamleider van de afdeling chirurgie van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account