Telefoongebruik

Stelling; mag je tijdens je werk een mobiel op zak hebben? Persoonlijk zeg ik: ‘Ja!’ Ikzelf heb hem altijd bij me. Het is een prettige gedachte dat ik als moeder en mantelzorger van mijn eigen moeder en schoonmoeder, te bereiken ben. Ik heb het meegemaakt dat toen mijn stiefvader plotseling thuis aan een hartstilstand overleed, mijn moeder dit direct het mij kon vertellen zonder tussenkomst van allerlei doorverbindtoestanden. Ik heb er totaal geen problemen mee als collega’s tijdens een pauze hun mail en dergelijke checken. Anders wordt het als men tijdens werktijd te pas en onpas ermee bezig is.

Gesprekken tijdens pauze 

Er is heel veel weerstand merk ik, onder de vooral oudere generatie collega’s. Heel vaak tijdens een pauze wordt er geroepen dat die dingen verboden zouden moet worden. Het is ongezellig, staat ongeïnteresseerd, en is asociaal. Je moet je mengen in de gesprekken van de collega’s tijdens de pauzes, wordt er dan gezegd. Maar zijn die gesprekken dan altijd zo boeiend? Onderwerpen welke voor de jongere generatie absoluut geen boeiende gespreksstof zijn zullen eerder het gebruik van een mobiel uitlokken. De kunst is om een goede mix te vinden van gedeelde interesses, dus ook van de jongere collega’s.

Weerstand

Feit is dat er wereldwijd steeds meer smartphones/mobiels verkocht worden. Onze kinderen zullen allemaal er al een hebben of op een later tijdstip er een gaan bezitten. Er zal een moment komen dat je uitzonderlijk bent als je er geen een op zak hebt. En zoals het met alle vernieuwingen vergaat; eerst is er weerstand, en daarna volgt de acceptatie.