Besmetting intravasculaire lijnen leidt vaak tot bloedvergiftiging

Ekkelenkamp onderzocht infecties die complicaties zijn van medisch handelen. Hij richtte zich op één bacterie in het bijzonder, de Staphylococcus aureus (S. aureus). Zijn belangrijkste conclusie is dat wanneer de bacterie zich heeft genesteld op een intravasculaire lijn, dit heel vaak wordt gevolgd door bloedvergiftiging met deze bacterie.

Besmetting
In het Pharmaceutisch Weekblad legt Ekkelenkamp uit dat de besmetting in principe plaatsvindt via de huid. ‘Hierbij spelen veel factoren mee. Meestal zijn patiënten drager van de bacterie, maar soms raken ze pas in het ziekenhuis besmet. Onzorgvuldige manipulatie van de lijn is een risicofactor. Verder is er meer risico naarmate de lijn langer is ingebracht.’

Sepsis
Uit het onderzoek blijkt dat wanneer een intravasculaire lijn gecontamineerd raakt met S. aureus, bijna de helft van de patiënten een sepsis krijgt. ‘Meestal hebben ze deze al op het moment dat de lijn er nog in zit. Maar ook als hij er al uit is, ontwikkelt één op de veertien patiënten alsnog een sepsis’, zegt Ekkelkamp. ‘Voor de groep die nog geen infectie heeft bij het verwijderen van de lijn hebben we gekeken in hoeverre de patiënten profylactisch behandeld zijn met antibiotica. In de patiëntengroep die profylaxe kreeg waren nauwelijks gevallen van sepsis. In de groep die geen profylaxe kreeg, bleek een op de zeven een bloedvergiftiging op te lopen.’

Opgenomen in richtlijn
Ekkelkamp noemt profylaxe daarom een makkelijke en goedkope interventie. ‘Meestal wordt flucloxacilline gebruikt. Dit geeft zo’n 90 procent bescherming. Binnen 24 uur kan je eventuele bacteriën in het lab aantonen door een kweek te maken van de lijnen.’ Deze aanbeveling voor de preventieve behandeling is inmiddels opgenomen in de internationale richtlijn voor lijninfecties.

Pharmaceutisch Weekblad, Universiteit Utrecht
Door: redactie Nursing